Het is woensdagmiddag dus de jongste gaat bij een vriendje spelen. Als hij vertrokken is op zijn fiets, ga ik weer boven aan het werk. Plotseling gaat mijn hart als een gek tekeer en zit ik te trillen op mijn stoel. Zou er iets….. en dan stel je voor dat er iets…… Maar we zijn nu een half uur verder en ik heb geen gierende sirenes door het dorp horen gaan en het vriendje heeft nog niet gebeld waar hij toch bleef. Loslaten, het is soms echt moeilijk.
op pad naar geluk
Inloggen
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.