Katootjes krabbels

op pad naar geluk

rust

Gepost op 27 februari 2007 in Categorie: Huis, tuin en keuken · Reageer

Mijn moeder belt, ze wil graag over twee weken komen. Maar dan is manlief dus niet in het buitenland. Op zich geen probleem, maar ze wilde juist komen als hij weg was, voor de gezelligheid en zo….. en voor de poets. De week daarna heeft ze ook nog tijd en dan zit manlief in Bosnië. Als er tenminste niet meer fout gaat met de vlucht. En ik zucht, want volgende week heb ik dan ook nog gewoon …. rust. En op dit moment ben ik daar reuze aan toe.

Nieuwe afspraken

Gepost op 23 februari 2007 in Categorie: Huis, tuin en keuken, Leven met ADHD · Reageer

Vandaag ontdekte ik dat ik al weer 2 jaar meehobbel in de doelengroep. Best wel lang vond ik. En ben ik verder?? Ja en nee. Ik heb de boel steeds meer onder controle en krijg hier en daar wel handige routines in, maar de valkuilen… ik donder er af en toe toch weer met grote vaart in. En daar wil ik van af. Ik heb gewoon steeds meer behoefte aan de rust van een structuur en toch slipt alles weer uit mijn vingers. Dan is het opeens weer heel erg laat en heb ik nog niet eens die dingen gedaan die ik wilde doen en wat ik wel heb gedaan is absoluut niet van belang. En waarom krijg ik dat toch niet voor elkaar? Dus de komende weken staan weer in het teken van de routines en het verkrijgen van routines en dan hopen dat ik daardoor ook de tijd krijg voor de leuke dingen die ik ook wil gaan doen, zoals schilderen en zelf sieraden maken en verder een mooi opgeruimd en gezellig huis. Dat, natuurlijk, als vanzelf zo opgeruimd en gezellig blijft. En alles een vaste plek en meer van dat soort dingen. Waarom kan dat bij andere mensen wel?? Of hebben die niet zoveel hobbies en is dat het enige waar ze de hele dag mee bezig zijn?
Naast het verkrijgen van routines in ieder geval de komende weken de wasmachine aanschaffen, de pc van de jongste voorzien van windows 2000 en mijn kantoortje echt eens opgeruimd.

Hoog bezoek

Gepost op 22 februari 2007 in Categorie: Huis, tuin en keuken · Reageer

Manlief in het buitenland is altijd reden voor mijn moeder om gezellig een paar dagen langs te komen. Dan wil ze komen poetsen, wat natuurlijk hier best wel welkom is. Maar ook frustrerend, want manlief zegt altijd lief bedoeld, dat hij blij is dat ze dan komt en dat het hard nodig is. Wat dus verkeerd schiet. En als ze dan is geweest, dan krijg ik altijd te horen dat ik het te druk heb om ook het huishouden er nog bij te doen, maw het is duidelijk dat er in dit huis niet veel gebeurt. Reden voor mij om te zorgen dat het huis prima in orde is. Waarmee ik dus het doel voorbij schiet (moeder die mij komt helpen). Ik wil gewoon dat mijn moeder hier komt en dan rondzegt dat het gezellig was en dat het huis er netjes bij lag en dat we gewoon gezellige dingen hebben gedaan omdat er weinig te poetsen viel. Dus nodig ik haar niet volgende week, maar de week erna uit. Dan heb ik nog twee weekenden en 1 week om mijn huis eens lekker op orde te brengen en dan laat ik haar boenen in de werkkamer van manlief. Ik doe dat niet en hij zuigt alleen het looppad. En dan kan zij lekker zeggen dat ze hier wat heeft gedaan en dat het hard nodig was, die werkkamer van hem. En dat de rest van het huis gezellig en lekker schoon was en oh zo opgeruimd.

Hoe zo gefrustreerd.

Routines

Gepost op 13 februari 2007 in Categorie: Huis, tuin en keuken, Leven met ADHD · Reageer

Om het huishouden op orde te brengen is het handig om routines aan te brengen. Nu probeer ik dat via de ADHD-doelengroep, maar opeens herinnerde ik mij ook Kaat Mossel. Dus weer aangemeld en weer een poging gewaagd. Stap voor stap, niet alles in één keer. Dus nu probeer ik mij de ochtendroutine eigen te maken. Opstaan – even de slaap van de tanden en een lekkere plens water in het gezicht en dan beneden de tafel verder dekken (kaas, boter, thee). Sinasappeltjes persen voor mij en de oudste en dan lekker het krantje erbij. Langzaam komt de rest tot leven en als iederreen de deur uit is, tafel afruimen, keuken aan de kant, konijnen het nachthok uit, en dan wat huishoudklussen: een bed afhalen en in de was doen, ergens wat schrobben, zuigen, opruimen en dan toilet maken (douchen, aankleden enz enz). Pas dan mag ik achter de computer. En ik moet zeggen: de afgelopen twee dagen heeft het gewerkt. Het enige wat ik lastig vind is dat manlief thuis is, wat toch de boel weer een beetje door de war gooit. En nu volhouden.

De vloer

Gepost op 12 februari 2007 in Categorie: Huis, tuin en keuken · Reageer

Oké, hij is nog niet helemaal af, maar het merendeel van de vloer is geschrobt. En oh oh oh, wat kwam daar een vuil vanaf. De ellende met de vloer namelijk, is dat het een vinylvloer is, novilon. Heel handig met kleine kinderen dachten we. Even een dweil erover, klaar. Maar in de loop der jaren is de vloer voorzien van allerlei kleine krasjes en in die krasjes kan allemaal vuil, heel klein vuil. Ga je met een dweil over die vloer, dan zwaai je wat over die krasjes, maar het vuil blijft daar dan in. Nee, je moet – wat vast niet goed is voor die vloer – schrobben. Lekker met een harde borstel, of, zoals ik dat doe, met een schuursponsje. Funest volgens mij voor de vloer, maar het enige wat werkt. En ach, die vloer ligt er al 13 jaar in, het mooie is er allang vanaf, dus who cares. Straks, als de keuken droog is, nog even de eethoek en dan is de hele kamer weer gedaan. En wat mij betreft kan ik er dan weer heel lang gewoon ff met een dweil overheen vegen.
Kleine correctie: de vloer is af!!

Het binnenkijken van mailtjes

Gepost op 2 februari 2007 in Categorie: computers · Reageer

Ik ben bezig voor een van mijn opdrachtgevers. Er moet een nieuwe pagina online en daarna moet een nieuwsbrief verzonden worden. Dat gaat altijd gepaard met wat heen en weer gemail. Even de checklist nalopen, hebben we overal aan gedacht? Ben jij klaar Ja?…. En dan doet mijn mail sloom. Zij zit te wachten op mail van mij, die kennelijk niet of veel later binnenkomt en vervolgens wacht ik dan op mail van haar. Dat gaat ongeveer zo: Ik zit met mijn ogen strakgericht op mijn linkerscherm waar Mailwasher openstaat. Mijn linkerwijsvinger hangt boven de knop F5 en drukt daar met grote regelmaat op. Ik ga nog een keer terug naar Outlook om te kijken of ik de mailtjes van mij wel heb verzonden. Ik heb het automatisch wegsturen van de mailtjes uitgezet om te voorkomen dat ik de Nieuwsbrief door een verkeerde toetscombinatie opeens zomaar wegstuur. Vervolgens ga ik weer naar Mailwasher, neem mijn afwachtende houding aan en klik op F5 en weer en weer……

Gemak dient de mens

Gepost op 17 januari 2007 in Categorie: Huis, tuin en keuken · Reageer

Elke dag moet er natuurlijk een of andere maaltijd op tafel staan en als het kan een beetje verantwoord. Ik doe mijn best, maar uren in de keuken staan, dat vind ik doordeweek niets. Beetje snel klaar dus, maar wel met wat vers enzo. Gelukkig liggen er in de groenteschappen van de verschillende supermarkten tegenwoordig al voorgesneden groenten en bieden diverse (huis)merken van die pakken waar je snel iets lekkers mee kan maken. AH heeft tegenwoordig helemaal wat handigs: Kies & Kook. In een speciale koelvitrine liggen diverse producten in vier onderdelen: een basis (aardappel, rijst of pasta), groente, vlees, vis of vega en een saus. Daarbij zijn suggesties voor combinaties, maar je kunt natuurlijk ook zelf een keuze maken. De bedoeling is dat je uit elk onderdeel iets pakt en het totaal is dan 8 euro. Onderdelen zijn ook los, maar dan stukken duurder. Eenmaal thuis maak je het klaar volgens het recept (als je een suggestie volgt) of je maakt er zelf wat lekkers van. Vorige week hadden we vis teriyaki met zalm en rijst en vandaag hadden we pasta carbonara. Geschikt voor 4 personen en heel lekker.
Nee geen aandelen, wel een aanhanger van lekker en makkelijk klaar te maken eten.

En ik ben niet de enige 🙂

Een goede start

Gepost op 8 januari 2007 in Categorie: Huis, tuin en keuken, Leven met ADHD · Reageer

Natuurlijk heb ik ook stiekem mijn goede voornemens. Eén ervan is de boel op orde brengen en houden door bijvoorbeeld elke dag een stukje huishouden op te pakken voordat ik de pc aan zet. Als ik die namelijk eenmaal aan heb is het op de een of andere manier opeens 12 uur en is de ochtend alweer voorbij. Voor vandaag stond de Kerstboom opruimen, beneden zuigen en de was op het programma. De kerstboom zit weer netjes in de doos, de spullen ook en staan klaar om op de vliering gezet te worden, de kamer is gezogen en de eerste was zit in de machine. En ik ben trots op mezelf. Straks ga ik een map zoeken voor de boekhouding van dit jaar en die kan ik dan gaan indelen en dan is ook dat op orde.

Nu hoef ik het alleen nog maar op orde te houden 😉

Op orde

Gepost op 17 november 2006 in Categorie: Huis, tuin en keuken, Leven met ADHD · Reageer

Sommige mensen hebben dat, dat automatisme om het huis gewoon altijd op orde te hebben. Hoe doen ze dat toch? Want ik heb de tafel net leeg of daar ligt alweer een stapeltje en ook op het aanrecht staat alweer wat. De vloer ziet er na het zuigen ongeveer gelijk weer uit als voor het zuigen en nergens is het zo sfeervol en gezellig als ik zou willen.
En ik heb altijd weer de voornemens. Folders gelijk bij het oud papier, tijdschriften doorbladeren en op de kaft schrijven als er wat interessants in staat, of erop schrijven dat hij weg kan als de ander hem heeft gelezen. Mijn postvak in ligt vol en soms ga ik er doorheen en dan schrik ik dat er dingen tussen liggen die al had moeten afhandelen. En áls ik de boel een beetje op orde denk te hebben, dan is het snel toch weer een rommeltje, want ook de huisgenoten hier werken niet mee. De kamers van de jongste is een ongezellig hok en ook de kamer van de oudste is niet echt supergezellig.
Dus voor volgende week heb ik mij wéér voorgenomen om elke dag iets aan het huishouden te doen en te zorgen dat het huis opgeruimd en vooral ook sfeervol en gezellig is. En nu maar hopen dat er niets tussen komt 🙁

De was en de strijk

Gepost op 11 september 2006 in Categorie: Huis, tuin en keuken · Reageer

Na de reorganisatie hebben we nu boven zo’n multi-purpose kamertje. De kinderen kunnen er spelen, er kan een logeerbed ingezet worden, de tafel kan gedraaid worden en dan kun je er een bespreking houden, je kunt er spelen op het keyboard en (heel belangrijk) je kunt er direct de was wegwerken. Als de eerste was klaar is in de droger pak ik de strijkplank, duw het keyboard naar achter op de tafel, zet de mand met was uit de droger op een krukje en terwijl de centrifuge de volgende was droger maakt (ja, ik heb nog steeds een halfautomaat die maar niet kapot gaat), vouw en strijk ik de was en berg hem op. Geen manden met strijk meer die weken blijft staan en alleen maar grotere bergen vertoont en geen zeurende mannen meer die niets meer in de kast hebben liggen en weigeren in al die manden te zoeken. Nee, voor de tweede week op rij heb ik mijn was op orde. Het voelt goed en ik hoop dat ik het vol ga houden. Maar met dit gemak (en de radio die natuurlijk ook op dat kamertje staat) moet het toch gaan lukken?!

Weer alles overhoop

Gepost op 22 augustus 2006 in Categorie: Huis, tuin en keuken, Kalamake, Leven met ADHD · Reageer

Gisteren snel met de oudste naar IKEA, want snel bekeken kwamen andere dagen niet zo goed uit. Was rennen en vliegen, want meneer moest ook weer op tijd terug zijn voor de training van het team waar hij nét niet in is gekomen, maar waarbij nog wel een kansje is dat hij er toch bij mag… dus even van je beste kant laten zien.
We racen IKEA door, bestellen het bed, pakken nog een paar dingen voor de buuv en wachten dan ongeduldig bij het afhalen van de goederen. Daar zijn de mensen die na ons kwamen natuurlijk eerder aan de beurt, maar het bed komt er ook nog redelijk snel aan. Passen en meten en het kan net in de auto. Thuis vliegt hij de auto uit om door te rennen naar de voetbal (daar heeft hij nog 2 minuten voor, wat een timing). Ik sleep met de buuv alle spullen snel naar binnen voordat boven de kraan weer open gaat. Na de training gaat de oudste direct weer aan de slag en voor ik het weet staat het kleine kamertje en de kamer met de kasten weer helemaal voor met spullen. We zijn weer terug bij af lijkt het wel. Voordeel is dat ik het nu niet hoef op te ruimen, maar hij, maar toch…. ik wil gewoon weer wat orde in mijn huis. Ik word er zo onrustig van en bovendien heb ik dan de neiging om alles gelijk maar te laten slingeren, want het is toch een zooi en dan ben ik nog verder van huis….Gauw dat bed in elkaar zetten.

Klaar (zo’n beetje)

Gepost op 18 augustus 2006 in Categorie: Huis, tuin en keuken, Kalamake · Reageer

De overloop is leeg, de deuren zitten er weer in, de kamer waar de kasten nu staan is opgeruimd en de speel/spreekkamer is nu ook netjes. Rest nog iets aan de muur om de gaten te verstoppen, nieuwe gordijnen en nog een stiekem weggemoffeld kratje met ‘hellup wat moet ik hier nog mee’. En dan natuurlijk nog een nieuwe tafel kopen en wat leuke gekleurde stoeltjes, want het kamertje is nog saai. Maar alles is opgeruimd en nu ben ik gewoon ontzettend moe.
En dan wil de oudste ook nog zijn kamer veranderen, nieuw bed, andere inrichting……. pffffffff

‘Bijna’ klaar

Gepost op 17 augustus 2006 in Categorie: Huis, tuin en keuken, Leven met ADHD · Reageer

Het tapijt ligt in het kamertje, de kast staat er, dus nu is het tijd om alle puinhoop die nog overal ligt een plek te geven. Het zijn natuurlijk allemaal van die dingen die ooit ergens achteraf een plekje hebben gehad, die steeds heen en weer zijn geschoven tijdens het inrichten van de andere kasten en waar we nu nog steeds niet helemaal van weten van we er mee willen en wat we er mee moeten. Dus ga ik straks toch maar eerst even de oude tafel nog een keer in elkaar zetten in het nieuwe kamertje, waar we alles op moeten verzamelen. Dan zijn de kamer van de jongste, de overloop, badkamer en het stuk met de kasten weer helemaal leeg en kunnen we van die tafel af die spullen weer een plek geven, of toch in de vuilniszak kieperen. Ondertussen heb ik het gevoel dat ik alles al meerdere kerein in handen heb gehad, maar elke keer verdwijnt er toch weer iets naar een plek, dus het einde lijkt in zicht te komen. Ik wil het eigenlijk vandaag gewoon klaar hebben.

De Puinhoop slinkt

Gepost op 15 augustus 2006 in Categorie: Huis, tuin en keuken, Kalamake, Leven met ADHD · Reageer

Jammer dat deze week niet de groene Kliko aan de beurt is (groen is bij ons overig afval, in tegenstelling tot wat de kleur zou suggeren). Hij is namelijk bijna vol. Niet alleen heb ik lustig van alles richting Kliko gestuurd, ook de jongens zijn er zeer bedreven in aan het worden. Af en toe zie ik er dingen in leggen, waarvan ik denk… kan dat weg??? Maar dan gooi ik gauw de deksel weer dicht. Weg is weg en als zij het niet meer willen, dan kan ik wel denken dat wellicht iemand anders….., maar weg moet het toch, dus dan maar zo. Ondertussen zijn alle kleren over, is de kast voor de spelletjes verhuisd en ingericht en zijn ook beide boekenkasten leeg geweest, verplaatst en weer gevuld met schoongemaakte boeken. Nu rest eigenlijk alleen nog een hele berg rommel op het kleine kamertje en een ongeordend zootje op de kamer van de jongste, waar de boys gewoon alles maar kriskras door elkaar heen hebben neergezet. Maar er komt zicht in, hoewel er nog wel een paar knelpunten zijn… maar ook die lossen we op. Tjonge, zou ik echt nog een geordend iemand worden en (belangrijk) zal het zo geordend blijven 😉

Was

Gepost op 5 juni 2006 in Categorie: Huis, tuin en keuken, Kalamake · Reageer

Opeens moet de badkamer nodig geschilderd worden. Dat betekent dat opeens stante pede de badkamer moet worden leeggehaald en ik binnen een mum van tijd de overloop vol heb staan met van alles en nogwat. Alle handdoeken belanden op een grote hoop in de hoek van de trap en de rest gewoon ergens waar het uitkomt. Favoriete plek is gewoon ergens op de trap naar zolder, maar omdat ik het toch wel plezierig vind om zonder mijn benen te breken de trap op en af te lopen, verzin ik gauw voor die dingen een andere plek. Ik moet weg en als ik terugkom tref ik een badkamer aan die leeg is en blank staat. Lees verder

Huisonderhoud

Gepost op 8 mei 2006 in Categorie: Huis, tuin en keuken · Reageer

Het is weer voorjaar en de kozijnen zijn een poos geleden aan een inspectie onderworpen door L. Die moesten dus geschilderd worden. Nu was dat voorgaande jaren altijd een “wanneer zullen we dat gaan doen”, maar ik leer het al aardig, dus hij weet dat het een  ‘dat ga IK dan en dan doen’. Prima! Natuurlijk wel af en toe een opmerking, maar ik kaats terug. ‘Ik strijk ook alleen, dan kom je me ook niet helpen, ook niet met de was trouwens en met schoonmaken enzo en met eten koken (gelukkig niet)’. En het kwartje is gevallen. Hij doet het schilderwerk buiten alleen en roept als hij hulp nodig heeft en dan kom ik natuurlijk. En omdat ik het toch niet kon laten, doe ik de binnenboel, maar geheel op vrijwillige basis. Want op zich is het wel leuk, zo samen schilderen en je ziet het ook opknappen. Maar dat heerlijke gevoel van vrije wil is echt lekker. En het gevoel dat het eindelijk doordringt dat ik gewoon mijn eigen dingen heb en dat ik dus niet gelijk opspring als hij dingen wil doen. Maar natuurlijk vooral dat ik mij niet gek laat maken en gewoon zeg dat ik andere plannen heb en dat ik er ben om hem te helpen, maar dat dit zijn ding is en dat ik mijn eigen dingen heb. Dat ik dat zeg – en dat hij dat accepteert. Dat is denk ik het beste gevoel. En het huisje dat zienderogen opknapt natuurlijk, weer zo strak in de verf 🙂

De vliering, de lapjes en de wens

Gepost op 20 februari 2006 in Categorie: Huis, tuin en keuken · Reageer

Gisteren is het er dan eindelijk van gekomen; ik ben de vliering op gegaan en heb alle dozen, zakken en weet ik wat met lapjes en kleding van de vliering afgehaald en uitgezocht. Twee zakken met lapjes en twee zakken met kleding staan er nu klaar om mee te nemen naar Drente, waar mijn schoonfamilie zeer actief meedraait in een Hongarije-project. De kleding gaat daar altijd al naar toe, maar ook de lapjes kunnen ze goed gebruiken. Dus niet verkopen aan iemand die er misschien nog iets voor biedt, gewoon weggeven aan een zeer goed doel. Niet alle lapjes zijn de zakken in gegaan. Een paar lapjes heb ik nog in een krat zitten. Van die lapjes waar ik best nog een keer wat van zou willen maken. Een leuke trui, een leuk hes…. Het zijn in ieder geval lapjes met nog wel een mogelijkheid. Of ze zijn gewoon van ongebleekt katoen en dat is misschien leuk nog voor iets in de tuin, als zonwering of zo. En de kleding is ook redelijk kritisch uitgezocht, hoewel er nog wel een zak is blijven staan, voor de kledingbeurs straks. Als het dan niet wordt verkocht gaat het ook die kant op.
Nu dus nog leuke patronen vinden, om wat van die lapjes te maken.

Efficient werken

Gepost op 16 februari 2006 in Categorie: Huis, tuin en keuken, Leven met ADHD · Reageer

De doelengroep moet mij leren efficient te werken. Daarom heb ik elke keer op het lijstje staan dat ik maandag een weekplanning maak en mij daaraan ga houden. Maandag bedacht ik mij dat ik allemaal losse dingen moest doen en dat is eigenlijk moeilijk in te plannen, maar ik deed een poging. Een tweede is dat ik prioriteiten moet stellen. Wat moet eerst gebeuren en wat daarna en dat ik zo de dingen af krijg die ik wil/moet doen. Maar dat vind ik kennelijk moeilijker, want als ik het ene ‘voortrek’ voel ik mij schuldig over het andere. Ik zoek informatie voor Kennisnet en zet dat online, maar dan kan ik dus geen facturen uitschrijven. De vaste facturen is geen probleem, maar die zonder vaste prijsafspraak vind ik moeilijker. Ik ben bang te overvragen, voel me dan schuldig en doe dus niets. Tja en dan vang je dus ook niets. Als ik aan het ene ontwerp werk, kan ik dus (logisch) niet aan het andere werken en dus werk ik maar aan geen van beide. Dingen schuiven met een sneltreinvaart weer voor me uit en volgende week vakantie….. de jongens wel en ik wil wel allerlei leuke dingen gaan doen, maar ja… dat lijstje.
En ik weet dat als je aan de slag gaat en gewoon begint dat je dan aan het eind van de dag alles wat je af wilt hebben, af kunt hebben. Dus ik ga nu beginnen:
  • format klaarmaken programmaboekje zaterdag as en mailtjes versturen voor info (30 min)
  • trouwkaart pa en ma afronden en ter controle terugsturen (30 min)
  • opgeven netwerkborrel businesscafé (5 min)
  • 4 facturen versturen (30 min)
  • kopij clubblad verzamelen en mailtjes versturen rest kopij (30 min)
  • haar wassen ivm kapper (15min) vervalt
  • kapper (30 min)
  • en dat zou ik bijna nog vergeten – de meester van groep 8 helpen met de schoolsite (30 min)
  • koffiepauze (15 minuten)
Dit is voldoende voor het ochtendprogramma. We hebben 4 uur en een kwartier de tijd. Moet ruim passen, toch?
Maar:
  • Er belde iemand met een computerprobleem (+ 30 min)
  • Het programmaboekje koste 45 min (+15 min)
  • Kopijverzamelen clubblad en mailtjes versturen duurde 45 min (+15 min)
  • Dus was ik mijn haar maar niet (-15 min)
  • en doe ik de facturen vanmiddag (-30 min)
en ergens zijn er ook wat minuten verdwenen, want het is nu bijna tijd voor de meester van groep 8

Plannen

Gepost op 13 februari 2006 in Categorie: Huis, tuin en keuken, Leven met ADHD · Reageer

Altijd als L. voor langere tijd het pand gaat verlaten, maak ik woeste opruim- en veranderplannen. Die spelen dan al weken door mijn hoofd en kunnen het best gebeuren als hij weg is, want het is dan meestal ook een paar dagen complete chaos hier in huis en vooral op onze zolder.
Natuurlijk heb ik ook voor deze periode weer het een en ander op het programma staan. Maar ik heb ook geleerd. Ik moet niet teveel willen, want dan komt er straks niets van en ben ik weer gefrustreerd dat het niet zo gegaan is als ik wilde. Dus ik heb maar een paar plannen:
  • Alle dozen en kratten met lapjes uitzoeken. Grote lapjes naar de werkgroep Hongarij, kleinere lapjes naar mensen die daar van die mooie doeken (quilts?) van maken en de hele kleine dingen naar school. Lapjes waar ik echt van denk nog eens iets van te willen of kunnen maken, mag ik houden (naturel kleuren borg en de leuke felle lapjes linnen)
  • Alle dozen en zakken kleding op de vliering uitzoeken en heel kritisch kijken of ik dat echt nog een keer aan zal doen of wat een andere goede reden is om het nog te bewaren en anders, hup, naar de werkgroep Hongarije.
  • Verder weet ik dat er dingen op de vliering liggen die ik niet weg kon doen, maar die eigenlijk wel weg kunnen, zoals een berenrugzakje van K. die kapot is en die ik toch niet meer maak. En bovendien als ik hem al zou maken zou K. hem echt niet meer meenemen naar school. En zo zijn er nog een aantal van die dingen.
  • De boekenkast achter mij is te vol en hier staan boeken die ik nodig heb voor mijn werk. De boekenkast in de hoek van de kamer is ook vol, maar daar staat een hoop in wat ik niet veel (of zeg maar niet meer) gebruik. Dus daar gaat een kritische blik over.
  • Tijdschriften/computerbladen van meer dan een jaar oud……Oké, ik blader ze door, haal eruit wat ik denk nog een keer te moeten gebruiken en de rest….jaja oud papier.
En ik zou nog veel meer willen doen, maar ik weet het – dit is voorlopig genoeg, want verder heb ik ook nog mijn werk en daar wil ik ook lekker mee aan de slag.

Boodschappen doen

Gepost op 12 februari 2006 in Categorie: Huis, tuin en keuken, Lijf en leden · Reageer

Gisteren was weer een echte zaterdag. De competitie weer begonnen bij de voetbal en dus weer vele uren rond de velden. Eerst moest K. spelen. Dus even snel een ontbijtje en hup naar de velden. Na zijn wedstrijd speelde dames 2, dus even blijven hangen. Dan snel even voor een kop koffie en wat warmte naar huis en dan is het alweer tijd voor een foto-sessie met de B1 die door de sponsor van nieuwe kleding zijn voorzien en dus met de sponsor op de foto willen. Ondertussen wat kijken op de velden en hier en daar een plaatje schieten, want straks wil het team ook nog even in het speeltenue op de kiek en of ik ook wat wedstrijdplaatjes wil maken? Ach ik ben er nu toch, dus waarom niet? Op één van de andere velden begint de wedstrijd van L. dus daar ook maar even kijken. Hij staat er naast, dus dan maar even een blik bij dames 1. Ondertussen wordt de wedstrijd van de B1 gestaakt en ga ik even kijken in de bestuurskamer, want het is koud. Na nog een blik bij de B1, de dames ga ik weer naar het veld waar L. speelt. Hij staat ondertussen in het veld, maar er vliegen helaas veel doelpunten bij hun in het goal. Het is niet echt een bijstergoede wedstrijd. Als alle wedstrijden zijn afgelopen nog even in de bestuurskamer langs, waar ik vertel dat ik gauw nog even wat boodschappen ga doen en ik hoor mijn maag knorren. Ik realiseer me dat ik eigenlijk alleen ontbeten heb en dan alleen een beschuitje. Als ik het vertel word ik al gewaarschuwd. Geen boodschappen doen met een lege maag. Ik ben sterk (denk ik) en kan dat aan.
Daar denk ik nu anders over. Geheel gezwicht door de lekkere trek ben ik 2 chocolade repen, een zak chocopinda’s, een zak engelse drop en een reep karamel rijker. Oké, alleen één van de chocorepen is aangebroken en nog lang niet op, maar toch…..ze had helemaal gelijk 🙁
  • « Vorige
  • 1
  • …
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • Volgende »

Inloggen

Rubrieken

Archief

Zoeken

Copyright © 2025 · Overpeinsingen en andere zaken· gemaakt in WordPress ·