Het is toch zo lekker, trommelen. Gaan in de flow, helemaal IN het ritme. Je waant je gewoon op de vlaktes van Afrika. Het gedreun van de kudde olifanten voel je via de vloer. Niet denken, want dan gaat het mis. Gewoon spelen op gevoel. Helemaal van de aarde. Heerlijk. Na uren zitten de ritmes nog in je hoofd. Da da da doem die doem, da da doem die dat….Voor je het weet is de twee uur alweer voorbij en is het alweer afgelopen. Weer een week wachten. Toch maar af en toe de buren eens flink laten schrikken en thuis ook wat trommelen. Het klinkt het hele blok door, maar het is zo heerlijk ontspannend.
Afspraken
Vandaag weer de ADHD-groep. Is het één van mijn laatste keren? Ik vrees van wel, maar ik hoop van niet. Volgende keer evalueren en meestal krijg je dan de vraag ga je door of verlaat je de groep. En ik weet dat dit laatste toch een keer moet gebeuren. Ik moet plaats maken voor nieuwe leden. Ik zit er al het langst, mijn tijd komt. Maar kan en wil ik zonder de groep en wat dan?? Als ik niet elke 14 dagen moet zeggen dat mijn huis redelijk op orde is, hou ik het dan ook redelijk op orde? Natuurlijk doe ik het voor mezelf, maar doe ik het ook echt voor mezelf??
Maar goed, ik heb weer afspraken gemaakt:
- Een lijst maken van alle lopende opdrachten en inventariseren en opschrijven wat daar moet gebeuren. Dit wil ik eigenlijk uiterlijk maandag af hebben.
- Ik moet met twee opdrachtgevers contact zoeken, want daar ligt het te lang van stil
- Natuurlijk het huishouden op orde houden volgens mijn versie van het Kaat Mosselprincipe
- De kids achter de vodden zitten en zorgen dat zij alles op tijd doen en niet in dezelfde valkuilen trappen als ik
- Mijn werkkamer op orde houden en eventueel nog meer op orde brengen
- Week- en dagplanning blijven maken
- Cursus photoshop goed inplannen en tijd voor nemen
- Niet bij de afspraken, maar natuurlijk wél belangrijk: mijn verjaardag voorbereiden en de mensen die ik niet via de mail kon uitnodigen, wegens geen adres, even per telefoon uitnodigen
Is weer even voldoende voor de komende twee weken lijkt me. Een voor mezelf, losstaande afspraak. Kijken wat ik na de volgende groepsbijeenkomst wil en mag. En als ik weg ‘moet’ een afspraak met G maken voor vervolg.
Je bent er één of je kent er één
Een heel leuk en herkenbaar boek over ADHD bij volwassenen ‘Je bent er een of je kent er een’ van Remco Iedema. Veel dingen zijn natuurlijk al heel bekend ondertussen bij mij. Ik heb natuurlijk al meer boeken over ADHD gelezen en ook in de ADHD groep leer je natuurlijk van elkaar. Maar één ding las ik hier voor het eerst en het is oh zo herkenbaar. Als je een tijd intensief aan een klus hebt gewerkt en het is klaar is het ontzettend moeilijk om weer iets nieuws op te pakken. Hij vertelt dat er dan niets uit zijn vingers komt, dat hij maar een beetje wat zit te rommelen, en ergeren aan zichzelf, dat er niets gebeurt. Ik herken dat zo. Ik moet het druk hebben, mij ergens in kunnen vastbijten en dan gaat het als een speer. Heb ik niet echt iets met een deadline onderhanden, dan is de stap om me ergens weer in vast te bijten te groot of zo. Die drive moet dan weer even komen. De wetenschap neemt het niet weg, maar het is wel fijn om te weten dat het met mensen met ADHD kennelijk zo werkt. Niet druk om maken dus, gewoon laten gebeuren en de drive komt vanzelf wel weer.
Starten
Ik kan heerlijk doorwerken als ik eenmaal bezig ben. In ADHD termen heet dat hyperfocussen. Je begint en opeens is het buiten donker en ben je uren verder en kom je tot de ontdekking dat je niet alleen de koffie, maar ook de lunch totaal bent vergeten. Heerlijk is dat ergens, lastig soms ook, want er blijft daardoor ook van alles liggen en niet lunchen geeft ook snaaineigingen aan het eind van de dag.
Maar ik heb altijd wel moeite met starten. Waar begin ik aan, wat moet ik nog doen, waar zal ik dan mee beginnen en wat ga ik dan doen. Weet ik dat even niet, dan blijf ik daarin hangen. En soms komt er dan een mail met een vraag waar ik me heerlijk in kan storten. Ik moet nog wel een paar dingen, zoals bijvoorbeeld de wordpresshandleiding afmaken. Ik had gehoopt dat met een paar te doen, maar kennelijk sta ik daar dan toch alleen in. En dan begin ik enthousiast en wordt het zowat een zesdelig werk. Totdat ik bedenk dat de gemiddelde gebruiker dat allemaal niet nodig heeft en het dus veel compacter moet. Daar moet ik dan weer even over nadenken en dan blijft het dus weer liggen. Dus ik denk dat ik dat maar eens ga oppakken weer. De korte WordPresshandleiding.
De weekplanning
Goed, ook deze week weer een planning om me aan te houden:
op maandag de woonkamer stoffen, zuigen en natuurlijk opruimenop dinsdag de keuken en de bijkeuken,waarbij wehet oliebollenvet uit de friteuse halenen weggooien, deoude pan uit het hoekje van de bijkeuken weghalenen weggooien en zorgen dat de boel daar ook weer een beetje netjes isop woensdag doen we de badkamer (hebben we lekker vandaag al gedaan)Goed, dan doen we vandaag de werkkamer en de slaapkamer opruimen en zuigen- Op donderdag de gangen,
trappen,wc benedenen het kleine kamertje - Vrijdag ADHD-groep en werken op school
- Verder de tijdschriften uitzoeken
- Overzicht maken van alle opdrachten, contact opnemen met opdrachtgevers
administratie 2007 afrondenen de BTW wegdoenHandleiding wordpress voor redacteuren afmaken- ….. vind het wel genoeg zo voor deze week
Goede voornemens
Normaal is het weekplanning, maar aan het begin van het jaar heet het gewoon goede voornemens. Wat wil ik volgende week allemaal gedaan hebben:
- Kerstboom opruimen en gelijk de woonkamer een goede beurt (maandag)
- Overzicht maken van alle websites ed waar ik wat voor moet doen, af moet maken enz enz
- Administratie 2007 afronden
- Keuken schoonmaken (dinsdag)
- Bijkeuken en halletje schoonmaken (woensdag)
- Badkamer schoonmaken (donderdag)
- Papieren van de iPod opzoeken (zo snel mogelijk)
- Kantoor opruimen (dat gaat vanzelf als ik die papieren moet zoeken)
- Harde schijven uitzoeken en een logica erin aanbrengen
- Uitnodigingen versturen voor mijn verjaardag
- Proberen elke dag een half uurtje of langer op de dansmat
Time flies
De kerstdrukte ligt alweer achter ons. Het grootste deel van het zaalvoetbaltoernooi hebben we ook weer gehad. Rest ons morgen alleen nog de laatste dag van dit jaar. Tijd om terug te kijken en vooruit te blikken. Is het jaar geworden wat ik ervan verwacht had? En hoe zal het komende jaar eruit zien. Terugblikkend kan ik zeggen dat ik niet altijd tevreden ben, maar dat ik het idee heb dat ik mijn leven toch meer op de rails heb gekregen. Dingen gaan natuurlijk niet altijd perfect en ik ben en blijf natuurlijk een ADHD-er, maar de grootste valkuilen zie ik nu en ik weet er meestal wel omheen te stappen. Voor het komende jaar zal ik dat nog meer moeten leren. Nog meer structuur in mijn leven. Ik weet dat het me goed doet, maar het is soms lastig. Ik hoop dat ik het goede jaar goed kan beginnen. Ik heb wel veel zin, maar voel me soms nog moe en down. Maar dat gaat ook niet zo in één keer over, ook al zou ik dat nog zo graag willen. Je kunt gebeurde dingen niet zo even van je afschudden als sneeuwvlokken van je jas. Was het leven maar zo simpel. Toch zal ik nog een paar goede voornemens gaan verzinnen. Geen onmogelijke, maar voornemens om het leven makkelijker te maken voor mezelf en daarmee ook voor anderen. Bij de laatste ADHD bijeenkomst had ik ook als afspraak “leren inzien dat alles wat ik hier doe en afspraak voor mezelf is. Alleen IK bepaal of ik mij aan een afspraak hou en waarom eventueel niet” Alleen op deze manier kun je er denk ik echt wat van leren. Zelf bepalen waarom je iets wel of niet doet en alleen aan jezelf daarover verantwoording kunnen afleggen. Dat is denk ik mijn belangrijkste voornemen voor komend jaar. En de rest.. dat hangt gewoon daarmee samen.
Zoek
Voor de vakantie kocht ik voor mezelf een leuke mp3 speler, een iNep volgens mij zoon. Hetzelfde formaat als een iPod (past ook in een iPod hoesje), maar verder lijkt het ding nergens op (zoon)/is het een leuk ding (ik). Ik heb er toen allerlei muziek op gezet zodat ik wat in de trein kon luisteren als dat nodig is. Maar nu.. er ziat natuurlijk een snoertje bij om hem op te laden. Dat snoertje is braaf meegeweest op vakantie, maar is nu nergens meer te vinden. Opgeborgen ergens? De computerwinkel weet me te vertellen dat het geen gangbare ingang is en dat er dus niet zomaar een snoertje voor te koop is (wat ik al vreesde), dus rest me straks niets anders dan mijn hele kratje met computertroep leeg te gooien en te zoeken naar een USB kabel die aan één kant dus anders is, waarbij ik natuurlijk weer alles en iedereen vervloek die dingen maken die niet standaard zijn, want zeg nu zelf, zo moeilijk hoeft het toch niet te zijn om ipv die gekke uitgang gewoon eenzelfde uitgang te maken als bij bijna alle camera’s en andere dingen die je op je USB poort kunt aansluiten. En dan hoop ik maar dat ik in de opruimmodus ook inderdaad dát snoertje in de bak met overige snoertjes heb gegooid, want anders zou ik echt niet meer weten waar ik dat ding dan moet zoeken 🙁
Kilo’s
De baal- of klooimodus is bij mij gekoppeld aan de vreetmodus. Niet goed dus. Vanmorgen nog gestart met een appeltje bij de koffie (ok, goed goed en een stuk speculaas, maar dus niet twee stukken speculaas) Ook de lunch was keurig netjes. Een rijstwafel met kaas en een craquotte met heinz sandwichspread. Ook nog heel netjes. Maar ja, dan begint het klooigedoe. Ik bedacht me dat ik nog een bakje borstplaatjes had (is nu dus op) en al boodschappen doend kwam ik natuurlijk langs zo’n hele grote zak met euroshopper chocopinda’s (nee die is nog niet op) en de heksenhyl (die nog netjes in mijn tas ziet, maar wie weet nog maar heel kort….) Kijk, dat helpt natuurlijk niet in het gevecht tegen de kilo’s. Goed, er komen er bij door de remoron, maar het aantal wat erbij komt door snoepen moet natuurlijk wel heel beperkt blijven. Want van de dansmat of de crosstrainer is het vandaag natuurlijk ook weer niet gekomen en straks ga ik weer CSI liggen hangen op de bank. Wel vroeg naar bed en dan hopen op een wat actievere dag morgen, met veel actie en weinig snoepen.
Was, keuken….
Gisteren was de woonkamer aan de beurt. Die heeft het even moeten doen met een snelle stofzuigerbeurt. Het was even niet anders. PC ging voor. Vandaag was het de beurt aan de keuken, de dag is nog niet om, maar de ochtend was wederom voor de PC. Het kleine kamertje is ondertussen ontdaan van alle surprisetroep en weer gewoon gevuld met wasmanden. Daar wil ik vanavond wel van af zijn. Het blijft zo staan anders en elke keer erger ik mij daaraan. En die keuken, ach, dat kan wel een beetje onder het eten koken. Ik heb wel een lap door de badkamer gehaald vandaag. Was ook nodig. Op de een of andere manier trekt de badkamer enorm veel stof aan. Zal wel door de droger komen. Verder heb ik deze week alleen de slaapkamer als speciaal project staan. Daar staat al een hele poos een kratje waar ik me aan erger. Die erger-energie moet ik maar eens omzetten in opruim-energie en bovendien staat er ook een crosstrainer, die nu als een soort dressboy door L wordt gebruikt, maar waar ik natuurlijk elke dag een poosje op zou moeten bewegen. Maar zo’n dag is zo snel om, helaas.
De ’taken’ voor volgende week
Ik heb natuurlijk weer een aantal aandachtspunten/werkafspraken van de adhd-groep. Ofwel, de afspraken die ik daar met mezelf maak.
- huishouden bijhouden vanaf maandag volgens de kaatmossel methode
kleine kamertje weer opruimen (was surprisemaakkamer)nieuwe computer uitpakkenen software installeren- als software erop staat, image maken voor backup
- elke dag bewust iets aan beweging doen (dansmat, crosstrainer, end fietsen)
- werkkamer opgeruimd houden
Lijkt me voldoende voor de komende week. Via Kaatmossel komen daar natuurlijk nog de dagtaken bij
Slapen
Twee dagen geleden had ik genoeg van mijn dikker wordende lijf. Het snoepen laten staan vind ik moeilijk. Een beetje moet toch kunnen? Dus de andere oorzaak, de anti-depressiva, waar ik goed van ga slapen, maar eens laten staan. Dat was twee nachten geleden. Gevolg: twee nachten niet goed geslapen en gisteren in bed gelegen met beelden in mijn hoofd van donker, een eenzaam figuur en een aanstormende trein. Niet goed dus. Ik krijg dat beeld niet uit mijn hoofd als het even wat minder gaat. Hoe eenzaam moet zij op dat laatste moment zijn geweest. Met alleen de lichten van de overgang en de lichten van de aankomende trein. En dan maak je de stap, die allesbeslissende stap, waar geen weg meer mee terug is. Schrik je dan wakker, wil je nog terug, kom je in die allerlaatste seconde toch weer tot de realiteit? Maar dan is het klaar. Piepende remmen van de trein en verder donker. Totdat er blauwe zwaailichten komen en er overal mensen lopen met zaklampen, zoekend naar.. ja naar wat. Niet aan denken. Laatje open, pil uit verpakking en doorgaan met dit leven. Dan maar een kilootje erbij, maar die gedachten, die gedachten moet het hoofd uit.
Dansmata 2
Goed, in het kader van… even een spelletje op de dansmat. Gisteren moeten ontdekken dat K me al voor is. Die doet dat even. Die heeft gelijk door wanneer hij op de peilen moet stappen en vergist zich daar amper in. Tijd voor een inhaalslag onder schooltijd. Dus hup dat ding aan de computer en 1 keer alles uitspelen. Dus net zolang tot ik geslaagd ben. Dat valt nog best wel tegen. Maar goed, met de spierpijn nog in mijn benen van gisteren toch 1 nummer de tweede keer helemaal uit kunnen spelen. Stelt niets voor en toch buiten adem. Echt tijd voor meer beweging dus. Instellen op twee keer per dag toch wel een keer op de dansmat en tussendoor nog een keer10 minuten op dat wiebelloop ding. Voor de conditie, maar zeker ook in de strijd tegen de opkomende kilo’s.
Kilo’s
Ze hadden me al gewaarschuwd, de mensen van de ADHD-groep. Van remeron kom je kilo’s aan. Volgens de psych zou dat wel meevallen, want ik slikte ook ritalin en daar val je mee af (nou ja , in het begin – het houdt helaas een keer op). Maar volgens mij valt dat tegen, die opheffing van de ritalin. Want het is natuurlijk wel december en ik snoep natuurlijk best wel een keertje, maar niet meer (denk ik) dan normaal en toch heb ik het idee (gelukkig zijn de batterijen van het kreng leeg en kan ik even nergens nieuwe vinden) dat er meer kilo’s zijn bijgekomen dan ik zou willen. Dus maatregelen zijn nodig, want gisteren verknalde ik de rits van een rokje in een poging hem over mijn dikkere dijen heen te krijgen. Mijn mooie persjas van de voetbal heeft gelukkig een dubbele rits (zo één die ook van onder naar boven open kan, zodat ik de jas onder open kan laten en hij niet al te strak om mijn kont zit en dat terwijl hij toen ik hem paste redelijk ruim was). Maar verder zit mijn altijd te ruime broek strak, zitten mijn slipjes niet meer lekker en pas ik nog maar net in mijn maillots.
De eerste maatregel zal zijn het stoppen met de remeron en kijken of ik lekker blijf slapen en natuurlijk méér bewegen (hup die dansmat in de aanslag) en ietsje minder snoepen. En even batterijen zoeken en heeeel stiekem even op dat kreng gaan staan. Voor de schrik – voor de wetenschap dat het meer is dan ik zou willen hoef ik het niet te doen. Dat voel ik gewoon aan alles.
De dansmat is binnen
Kinderen moeten meer bewegen, want ze worden te dik. Niet alleen kinderen, denk ik dan, ook dit mens merkt dat zij een zittend beroep heeft in een bedrijf aan huis. Maar goed. Op de grote cursus dag van de Women on the Web maakte iemand mij attent op de dansmat. Dat is iets voor Kids en zo dacht ze. Dus ik gezorgd dat ik een dansmat in huis kreeg, want alles wat ik op Kids en zo bespreek moet natuurlijk door mij én door de doelgroep ‘gekeurd’ worden. Dus ligt hij op mijn bed, straks sleep ik de laptop die kant op of even meten, maar misschien past hij net achter mijn computer, maar dan moet ik niet met de armen zwaaien, anders gaat het fout. Ik ga dus even wat hersengymnastiek doen, met voetenwerk.
Later meer 🙂
Het eerste uur vrij
De jongens vinden het heerlijk, het eerste uur vrij. Ik niet zo, hoewel ik een beetje kan uitslapen. Hebben zij gewoon het eerste uur, dan zijn ze om 8 uur de deur uit en begin ik aan mijn huishoudelijke klus. Die is om 9 uur dan ongeveer klaar en kan ik aan het werk. Hebben ze het eerste uur vrij, dan zijn ze pas om 9 uur de deur uit. Alles zit wat langer aan de ontbijttafel (en daar komen ze pas na 8 uur), dus ik kan dan pas om 9 uur aan mijn huishoudelijke klus beginnen. Maar dan wil ik eigenlijk ook aan het werk. Ik zit dus erg in dubio op zo’n dag. Ga ik aan de poets of ga ik aan het werk en laat de boel de boel. Dus dan maar eerst naar de buienradar kijken en ontdekken dat ik nu boodschappen moet gaan doen of straks in de buiten. Nu dus maar..
Kaat Mossel
Vorige week ben ik lid geworden van de Kaat Mosselgroep. Ik ben al langer geleden een keer lid geweest van de mailinglijst via Yahoo, maar toen wist ik nog niet echt van ADHD en structuur. Er was alleen de wens om dingen te doen en goed te doen (en vooral blijven doen) en na de start was het weer over. Nu ben ik een stuk verder en loopt het huishouden op stroeve rolletjes. Stroef, omdat ik het niet echt leuk vind. Je hebt mensen die worden blij van poetsen, ik niet. Maar het moet nu eenmaal gebeuren, dus tja. Maar via Kaat Mossel krijg je wat structuur in het geheel dus. Niets hoeft, alles mag. Vrije keus. Het sluit goed aan bij de ADHD doelengroep. Alleen daar komt een keer een eind aan en dus moet ik verder. Kaat Mossel is leuk, maar is net af en toe te anders dan ik zou willen. Ik heb bijvoorbeeld geen gang, dus ik moet daar al afwijken van haar volgorde. En zo zijn er meer dingen die nét niet passen. Ik zou dus een Kaat Mossel op maat willen en nu heb ik gelukkig gehoord dat Kaat ook gaat leren voor ADHD-PC (personal coach) en ik ga dus nu eens op papier zetten wat ik van een PC zou willen en hoe dat met Kaat te combineren zou zijn, ofwel ik wil een personal Kaat.Lees verder
Weer te druk
Ik begon net weer een beetje op te krabbelen. De medicijnen schijnen hun werk een beetje te gaan doen. Ik slaap ’s nachts beter en ben dus overdag ook wat beter te spreken. Maar dan moet er niets dit wankele evenwicht uit balans brengen. Zaterdag is zo’n dag, met daar voorafgaand de vrijdag. Zaterdag geef ik een workshop WordPress in Rotterdam. Heel leuk, alleen toen ik wilde beginnen met de voorbereidingen pleegde dus een bekende zelfmoord en was ik van slag. Het was de bekende druppel. Gelukkig (maar ook jammer) hebben zich maar 3 dames zich voor de gevorderdencursus aangemeld. Dat is voor mij wel te doen, hoewel ik wel ga voor hoe meer zielen hoe meer vreugd en ook in dit geval hoe meer kennis.
Maar een programma is er nog niet echt direct en een handout ook nog niet. Want ik loop met het werk ook achter wegens de dip, en morgen ben ik de hele dag onder de pannen (ADHD groep, en 2 doculessen). Bovendien speelt Bennekom zaterdag thuis, dus tussen alles door moet er ook nog een programmaboekje gemaakt worden, moet ik nadenken over welke boodschappen de mannen zaterdag moeten doen en welke ik vrijdag al. Moet ik nadenken over wat ik mee moet nemen naar Vlaardingen, want daar ga ik morgen al naar toe. Wil ik toch nog iets van een handout hebben, wil ik wat dingen op een schijfje zetten. WIl ik het huis aan kant hebben en wil ik nog veel meer. Kortom, ik sta weer op het punt om in een hele grote valkuil te stappen. Dus ik ga even prioriteiten stellen.
Druk, drukker, drukst
Tot mijn grote schrik krijg ik een mailtje of het wel goed met mij gaat. Ik heb al zo’n tijd niet op mijn blog geschreven. Is dat dan al zo lang geleden?? Tja, 12 september zie ik nu. Da’s bijna een maand. Ik heb me er gewoon de tijd niet voor gegund, net zoals ik me voor een heleboel andere dingen de tijd niet gun omdat er weer dingen zijn die weer net even ietsje belangrijker zijn, of misschien niet echt, maar die gewoon harder ‘schreeuwen’. En als ADHD-er ben ik daar gevoelig voor. Nu heb ik wel een paar klussen onder handen, hadden we een spannende rechtzaak om ons gelijk te krijgen in een grote SpaarSelect Lieg en Bedrieg affaire (hier heb ik er iets over verteld). Afgelopen dinsdag was onze rechtzaak en alles klonk hoopvol. Je krijgt helaas niet alles terug waar je recht op zou hebben (gewoon dat wat je hebt ingezet, plus wettelijke rente en nog een hele smak schadevergoeding), maar in ons geval zou het toch nog enigzins leuk kunnen worden. Maar dat horen we dus over een paar weken.Lees verder
Nieuwe afspraken ADHD groep
- Vandaag had ik weer een bijeenkomst met de ADHD groep. Tijd voor nieuwe afspraken dus. Ik ga ze maar onderverdelen in de routines en verdere afspraken.
Routines:
- Week- en dagplanning
- Registreren van werkuren
- Administratie bijhouden, ook de urenadministratie
- 2000 swings/dag en dat 5 van de 7 dagen
- Kantoor op orde houden
- Huishouden op orde houden
- Overzicht in werk houden
- Binnenkomende mail en agenda bijhouden: acties aangeven
- Ontspannen
Verdere afspraken
- Overzicht maken van wat er na herinstallatie op de computer moet komen
Skypefoon terugbrengen naar Wageningen *- Bijkeukenkast uitruimen en zuigen (ivm muizen)
- Kleding jongens uitzoeken ivm de kledingbeurs *
- Film van de musical van groep 8 afmaken
- De strijkmand wegwerken *
- Standaard wordpressinstallatie klaarzetten in map zodat ik het niet steeds hoef uit te zoeken *
De afspraken met een * zijn dingen die ik nog heb opgeschreven nadat ik mijn afspraken openbaar had gemaakt in de groep. Wat extra dingen dus die mij naderhand nog te binnenschoten, maar die ik wel graag de komende weken zou willen doen.