Vorige keer bij de ADHD-doelengroep kwam een nieuwe deelnemer, een student, iets met economie en bedrijfsleven, rugbyshirt en wat ballerig. De sessie was redelijk heftig, want eén nam afscheid en een ander, tja, is dus redelijk moeilijk. Enfin, aan het eind van de sessie vroeg de begeleider wat hij er van vond. Daar kwam meneer hoog van de toren, zoiets dat dit toch niet zijn niveau was en dat hij hier niets aan had en nog wat bla bla. Hij kwam niet meer. Meneer had na één keer zijn oordeel klaar. Afgesproken werd dat hij het nog een keer zou proberen en dat hij zou bellen als hij niet kwam. Hij weg en we keken elkaar aan. We moesten aan Friends denken waar regelmatig wat gebeurt en dan vliegen de flappen over tafel, want natuurlijk is er gewed. Vandaag was de nieuwe er inderdaad niet meer, had ook niets van zich laten horen. Dus kwam er uit een tas met een grote grijns koekjes en…… en hele zak muizen en kikkers. en wat er over was, mocht ik meenemen en elke dag één. Ze zijn al op 🙁
Energiezuigers
Vandaag had ik weer de ADHD doelengroep. De groep is wat uitgedund en nieuwe mensen blijven niet lang. Kennelijk zijn we een eng groepje. Sinds kort ben ik het daar wel een beetje mee eens. Een poos terug deed een nieuwe deelneemster had intrede. Verscholen in een hoekje deed ze haar verhaal. Haar doel was haar slaapritme weer op gang te krijgen. Meer wilde ze nog niet, want dat moest eerst gebeuren. Verder kreeg ze hulp in de huishouding, thuisbegeleiding en sprong haar moeder in. Meer wilde ze niet, want dat zou toch niet lukken en bovendien kon ze de rest pas op orde brengen als ze gewoon weer sliep. In het begin kijk je dat aan en heb je nog wel wat compassie met iemand, maar elke keer had ze zich niet aan de gemaakte afspraken gehouden en ze straalde een soort trots uit. Natuurlijk een masker, maar na een paar keer dit te hebben aangegeven veranderde er weinig. Daarnaast had ze geen oor voor anderen en als een echte ADHD-ster onderbrak ze telkens het verhaal van een ander. Dat is ergerlijk en gaat irriteren. Maar ze straalt iets zieligs uit, erger nog dat ventileert ze ook voortdurend, dus je wilt er niet opeens hard tegenin gaan. En dat kost energie, dat inhouden.Lees verder
Rennen, vliegen, hijg en puf
Het is al weer bijna 2 weken geleden. Weekend verjaardag van de jongste zoon, druk druk druk en maandag lekker weer aan het werk. Dan het onweer, gauw de stekkers van de computers eruit en toen geen windows meer. Dat was maandag, dinsdagmiddag een hele leuke middag bij Paradigit en daarna om toch nog wat gegevens te redden bij de systeembeheerder op school. Dinsdagavond beginnen met format c: en daarna windows weer opnieuw installeren, en office en alle macromedia programma’s. Om er achter te komen dat de CD waarop ze staan niet goed meer is en ondertussen is het alweer donderdag. Nieuwe pagemaker besteld en Acrobat en gemaild naar Macromedia, dat ik de installatiebestanden niet meer kan downloaden en dan is het alweer vrijdag. Tussen alles door nog even kinderfeestje en vrijdag moest het programmaboekje van de voetbal eruit, met de nieuw bestelde Pagemaker en een Acrobat die toch maar niet geinstalleerd wilde worden. Dan is het zaterdagochtend en lonkt een redelijk rustig weekend.Lees verder
Snoep
Het is eigenlijk al te laat als ik naar AH ga, tegen etenstijd. Nooit doen is het bekende advies, maar het was even niet anders. Ik koop groente en melk en loop natuurlijk via de route die ik moet mijden als de pest, het snoeplaantje. En ik haal daar een lekkere reep chocolade uit het schap. Zo’n dikke, want die eet niet zo makkelijk en daar doe ik dus langer mee en loop door.
En loop weer terug en haal toch nog zo’n zak van de gesuikerde snoepjes, die eigenlijk helemaal niet lekker zijn en die zo lekker weg eten, en waar ik dus echt niet goed van word. Na het eten van die dingen weet ik waarom suiker slecht is en hoe het voelt als je bloedsuikerspiegel in de war is.
Maar toch neem ik ze mee en maak ik thuis de zak open en denk dat ik niet meer te remmen ben.
Ik ga naar beneden, op veilige afstand (even) van die verslaving
Structuur
Via de doelengroep probeer ik structuur in mijn dagen te krijgen. Ik maak dus een ideaal schema, zoals ik denk dat het zou moeten. Kinderen naar school, wat huishoudelijke taken en daarna aan het werk. Tussen de middag wat quality-time met K. en dan ’s middags weer aan het werk. Als beide jongens uit school zijn even kletsen met een kopje thee en dat nog even aan de slag en op tijd starten met koken.
Maar dat gaat natuurlijk altijd mis, want het eerste wat ik doe als de kinderen naar school zijn, is de mail checken.
En dan zit ik achter de computer en voor ik het weet is het dus alweer 12 uur en in het ergste geval zit ik dan nog in pyjama en zitten de konijntjes nog in hun nachthok. Want ik ging alleen even mail checken en daarna zou ik die andere dingen eerst gaan doen.
Het heeft een tijd geduurd voor ik mij realiseerde dat ik mezelf dus geen structuur op kan leggen die niet werkt.
Dus ik ga het nu anders proberen. Zodra de jongens naar school zijn laat ik de konijnen uit het nachthok, ruim de ontbijtspullen op en kleed me aan. Daarna gaat de computer pas aan en blijf ik gewoon lekker werken.
Na het kopje thee in de middag met de jongens plan ik dan mijn huishoudelijke dingetjes.
Kijk, als je een valkuil ziet, moet je zorgen dat je er niet meer in kan stappen. Ik probeer dus maar eens een andere route. Een prettige bijkomstigheid is dat ik de huishoudelijke dingen doe als de jongens thuis zijn. Hebben ze niet veel huiswerk, dan kan ik ze gelijk nog even inschakelen ook 😉
Het werkstuk
Morgen is de deadline van K. zijn werkstuk. in de vakantie heeft hij er elke dag aan moeten werken, maar ja… in de vakantie zijn ook vele verleidingen. Daarnaast merk ik dat de structuur die de kinderen op school leren…. nee, foute formulering. Daarnaast merk ik dat de kinderen op school kennelijk geen structuur leren maken voor een werkstuk. Goed ze moeten een woordveld maken en leervragen opstellen, maar dan….. K. houdt zijn werkstuk over bruggen. Hij heeft een aantal hoofdstukken (geschiedenis, constructie, soorten bruggen en beroemde bruggen), maar wat daar dan eigenlijk verder mee moet, tja, dat weet hij ook niet.
Als ik wat structuur probeer aan te brengen, is er paniek, want dat krijgt hij toch nooit klaar??? Ik balen, want alles moet natuurlijk weer op het laatste moment, maar ik baal ook, omdat ik merk dat ik hem kennelijk eerder had moeten helpen, want op school rommelen ze kennelijk maar wat aan.
Maar ik merk ook dat ik eigenlijk de lat te hoog leg voor hem. Er valt zoveel over bruggen te vertellen, maar moet hij dat dan ook maar allemaal in zijn werkstuk zetten? Wat zijn eigenlijk de eisen aan dat werkstuk? Ik merk dat ik mijn neiging tot alles perfect te willen doen, nu ook projecteer op een kind, waarvan ik weet dat hij de lat voor zichzelf al zo hoog leg. Ik bemoei me er dus niet meer mee, niet met de inhoud. Ik vertel hem dat hij bij elk stukje vast wel een leuke foto kan vinden en verder vind ik het eigenlijk prima.
En ik neem me weer voor om me meer met het volgende werkstuk te gaan bemoeien. Niet omdat het perfect moet, maar omdat ik weet dat je zonder goede structuur dus in de last-minute fase helemaal verzandt.
Tijd
Tijd is ongrijpbaar. Ze heb je nog een hele dag, zo is hij al weer bijna voorbij. Volgende week hebben de jongens vakantie. Dat geeft rust, want je hoeft geen rekening te houden met school en je kunt eens een keer goed aan je nachtrust komen. Maar het kost ook tijd, want uitslapen gaat ten koste van andere dingen. En natuurlijk wil je nog wat leuke dingen gaan doen, naar opa en oma enzo. Voor je het weet is de week alweer voorbij.
En bovendien moet er ook nog gewerkt worden en wil ik dingen op de vliering uitzoeken. Dus moet de tijd die ik heb efficient gebruikt worden en dat is moeilijk. Het eerste wat ik dan moet doen is een lijstje maken met taken en prioriteiten en als er nieuwe dingen tussen komen, dan moet ik die op dat lijstje zetten. Klinkt goed toch?
En nu nog doen ;(
Efficient werken
De doelengroep moet mij leren efficient te werken. Daarom heb ik elke keer op het lijstje staan dat ik maandag een weekplanning maak en mij daaraan ga houden. Maandag bedacht ik mij dat ik allemaal losse dingen moest doen en dat is eigenlijk moeilijk in te plannen, maar ik deed een poging. Een tweede is dat ik prioriteiten moet stellen. Wat moet eerst gebeuren en wat daarna en dat ik zo de dingen af krijg die ik wil/moet doen. Maar dat vind ik kennelijk moeilijker, want als ik het ene ‘voortrek’ voel ik mij schuldig over het andere. Ik zoek informatie voor Kennisnet en zet dat online, maar dan kan ik dus geen facturen uitschrijven. De vaste facturen is geen probleem, maar die zonder vaste prijsafspraak vind ik moeilijker. Ik ben bang te overvragen, voel me dan schuldig en doe dus niets. Tja en dan vang je dus ook niets. Als ik aan het ene ontwerp werk, kan ik dus (logisch) niet aan het andere werken en dus werk ik maar aan geen van beide. Dingen schuiven met een sneltreinvaart weer voor me uit en volgende week vakantie….. de jongens wel en ik wil wel allerlei leuke dingen gaan doen, maar ja… dat lijstje.
En ik weet dat als je aan de slag gaat en gewoon begint dat je dan aan het eind van de dag alles wat je af wilt hebben, af kunt hebben. Dus ik ga nu beginnen:
format klaarmaken programmaboekje zaterdag as enmailtjes versturen voor info(30 min)trouwkaart pa en ma afronden en ter controle terugsturen (30 min)opgeven netwerkborrel businesscafé (5 min)- 4 facturen versturen (30 min)
kopij clubblad verzamelen en mailtjes versturen rest kopij (30 min)haar wassen ivm kapper (15min)vervaltkapper (30 min)en dat zou ik bijna nog vergeten – de meester van groep 8 helpen met de schoolsite (30 min)- koffiepauze (15 minuten)
Dit is voldoende voor het ochtendprogramma. We hebben 4 uur en een kwartier de tijd. Moet ruim passen, toch?
Maar:
- Er belde iemand met een computerprobleem (+ 30 min)
- Het programmaboekje koste 45 min (+15 min)
- Kopijverzamelen clubblad en mailtjes versturen duurde 45 min (+15 min)
- Dus was ik mijn haar maar niet (-15 min)
- en doe ik de facturen vanmiddag (-30 min)
en ergens zijn er ook wat minuten verdwenen, want het is nu bijna tijd voor de meester van groep 8
Plannen
Altijd als L. voor langere tijd het pand gaat verlaten, maak ik woeste opruim- en veranderplannen. Die spelen dan al weken door mijn hoofd en kunnen het best gebeuren als hij weg is, want het is dan meestal ook een paar dagen complete chaos hier in huis en vooral op onze zolder.
Natuurlijk heb ik ook voor deze periode weer het een en ander op het programma staan. Maar ik heb ook geleerd. Ik moet niet teveel willen, want dan komt er straks niets van en ben ik weer gefrustreerd dat het niet zo gegaan is als ik wilde. Dus ik heb maar een paar plannen:
- Alle dozen en kratten met lapjes uitzoeken. Grote lapjes naar de werkgroep Hongarij, kleinere lapjes naar mensen die daar van die mooie doeken (quilts?) van maken en de hele kleine dingen naar school. Lapjes waar ik echt van denk nog eens iets van te willen of kunnen maken, mag ik houden (naturel kleuren borg en de leuke felle lapjes linnen)
- Alle dozen en zakken kleding op de vliering uitzoeken en heel kritisch kijken of ik dat echt nog een keer aan zal doen of wat een andere goede reden is om het nog te bewaren en anders, hup, naar de werkgroep Hongarije.
- Verder weet ik dat er dingen op de vliering liggen die ik niet weg kon doen, maar die eigenlijk wel weg kunnen, zoals een berenrugzakje van K. die kapot is en die ik toch niet meer maak. En bovendien als ik hem al zou maken zou K. hem echt niet meer meenemen naar school. En zo zijn er nog een aantal van die dingen.
- De boekenkast achter mij is te vol en hier staan boeken die ik nodig heb voor mijn werk. De boekenkast in de hoek van de kamer is ook vol, maar daar staat een hoop in wat ik niet veel (of zeg maar niet meer) gebruik. Dus daar gaat een kritische blik over.
- Tijdschriften/computerbladen van meer dan een jaar oud……Oké, ik blader ze door, haal eruit wat ik denk nog een keer te moeten gebruiken en de rest….jaja oud papier.
En ik zou nog veel meer willen doen, maar ik weet het – dit is voorlopig genoeg, want verder heb ik ook nog mijn werk en daar wil ik ook lekker mee aan de slag.
Boodschappen doen
Gisteren was weer een echte zaterdag. De competitie weer begonnen bij de voetbal en dus weer vele uren rond de velden. Eerst moest K. spelen. Dus even snel een ontbijtje en hup naar de velden. Na zijn wedstrijd speelde dames 2, dus even blijven hangen. Dan snel even voor een kop koffie en wat warmte naar huis en dan is het alweer tijd voor een foto-sessie met de B1 die door de sponsor van nieuwe kleding zijn voorzien en dus met de sponsor op de foto willen. Ondertussen wat kijken op de velden en hier en daar een plaatje schieten, want straks wil het team ook nog even in het speeltenue op de kiek en of ik ook wat wedstrijdplaatjes wil maken? Ach ik ben er nu toch, dus waarom niet? Op één van de andere velden begint de wedstrijd van L. dus daar ook maar even kijken. Hij staat er naast, dus dan maar even een blik bij dames 1. Ondertussen wordt de wedstrijd van de B1 gestaakt en ga ik even kijken in de bestuurskamer, want het is koud. Na nog een blik bij de B1, de dames ga ik weer naar het veld waar L. speelt. Hij staat ondertussen in het veld, maar er vliegen helaas veel doelpunten bij hun in het goal. Het is niet echt een bijstergoede wedstrijd. Als alle wedstrijden zijn afgelopen nog even in de bestuurskamer langs, waar ik vertel dat ik gauw nog even wat boodschappen ga doen en ik hoor mijn maag knorren. Ik realiseer me dat ik eigenlijk alleen ontbeten heb en dan alleen een beschuitje. Als ik het vertel word ik al gewaarschuwd. Geen boodschappen doen met een lege maag. Ik ben sterk (denk ik) en kan dat aan.
Daar denk ik nu anders over. Geheel gezwicht door de lekkere trek ben ik 2 chocolade repen, een zak chocopinda’s, een zak engelse drop en een reep karamel rijker. Oké, alleen één van de chocorepen is aangebroken en nog lang niet op, maar toch…..ze had helemaal gelijk 🙁
Gelukt!
Eindelijk doet het log wat ik wil. Een paar vreemde codes in een post kunnen dus rare dingen opleveren. Zitten nog wel een paar schoonheidsfoutjes in, nog van het overzetten, maar die zijn voor dagen met meer vrije tijd.
Ongemerkt gebeurt het dan toch weer. Heb ik mij weer helemaal laten meeslepen door het overzetten van het log.
Wat heb ik dan aan planningen, plannen en to-do lijstjes, als ik mij er toch niet aan hou. Is dit zo belangrijk, nee!
En die andere dingen wel, die moeten gewoon echt.
Ik zit dus te balen. Gisteren veel tijd kwijt met die stomme energierekening en met dit gekke log. En vandaag weer.
Dus nu ga ik aan de slag met de dingen die ik moest doen, die ik wilde doen en die ik dus had ingepland.
Beginnen met de administratie, want die moet naar de boekhouder. De administratie over 2004 dus, die ik nog even moest aanpassen en die ik dus gewoon weer heb laten sloffen.
agenda’s en PDA’s en chaoten
Soms krijg je via via een leuke link tegen. Deze was wel erg herkenbaar.
Waar is mijn PDA eigenlijk?
Valkuilen
Een mailtje komt binnen. Op haar log komt zo af en toe een vervelend persoon. Blokken lukt niet altijd, want hij heeft geen vast IP. Op dit weblog komen alle reacties eerst bij mij binnen. Heel handig, want weblogs worden nogal eens gespamd, waardoor er onder een bericht opeens heel veel reacties komen, lijkt leuk, maar 10 keer een oproep om toch op een of ander online casino te gaan gokken is minder. Op haar log kan dat niet, dus of het iets is haar weblog ook om te bouwen tot een nieuwer en beter te beveiligen en beheren log, hoeft niet direct, heeft geen haast zet ze er bij (ze kent me). Uitdaging lonkt, dus ik ga gelijk aan de slag om dat uit te vogelen. Op mijn server een nieuw weblog geinstalleerd, haar gegevens importeren eea aanpassen. Lijkt allemaal goed te gaan, maar net niet, dus weer een uitdaging. Zoeken op internet, aan andere mensen vragen….terwijl er eigenlijk een aantal to-do dingen op mijn lijstje staan die ik echt moet doen en zij zei nog: het heeft geen haast.
Toch val ik er wéér in en het erge is dat ik mij er van bewust was (dat is eigenlijk goed, maar dan moet ik iets met dat signaal doen en dat deed ik dus niet). Waarom maak ik anders to-do lijstjes, als ik er toch niets mee doe en eigenwijs andere dingen ga doen die geen haast hebben.
ik mail haar mijn bevindingen en dat ik eigenlijk andere dingen moet doen en dat ik mezelf een schop onder mijn kont moet geven en aan het werk moet. Zij mailt niet alleen dat het toch ook allemaal geen haast had, maar ze geeft me ook een virtuele schop onder mijn kont
Dus nu zit ik te staren naar een scherm, om iets creatiefs te verzinnen. Eigenlijk moet ik ook nog een offerte de deur uit doen. Dat is niet één van mijn hobbies, dus ik verzin alvast een ontwerp. Als dat goed is, is de offerte daarna vast ook oké.
En dan willen we vanavond ook nog wat eten, dus moet ik ook nog inkopen doen, maar buiten is het koud.
Dus dat log lonkt nog steeds een beetje naar me en het erge is, dat ik bij het zoeken naar oplossingen voor haar log, ook weer leuke dingen tegen kwam voor dit log. Want eigenlijk vind ik het uiterlijk nog steeds niet helemaal wat ik wil. Maar ik zie de valkuil. Ik ga weer verder met mijn creatieve bezigheden, ik laat me even niet afleiden….
,,,of zal ik toch maar boodschappen gaan doen?
Dus nu zit ik te staren naar een scherm, om iets creatiefs te verzinnen. Eigenlijk moet ik ook nog een offerte de deur uit doen. Dat is niet één van mijn hobbies, dus ik verzin alvast een ontwerp. Als dat goed is, is de offerte daarna vast ook oké.
En dan willen we vanavond ook nog wat eten, dus moet ik ook nog inkopen doen, maar buiten is het koud.
Dus dat log lonkt nog steeds een beetje naar me en het erge is, dat ik bij het zoeken naar oplossingen voor haar log, ook weer leuke dingen tegen kwam voor dit log. Want eigenlijk vind ik het uiterlijk nog steeds niet helemaal wat ik wil. Maar ik zie de valkuil. Ik ga weer verder met mijn creatieve bezigheden, ik laat me even niet afleiden….
,,,of zal ik toch maar boodschappen gaan doen?
De doelengroep
Net weer terug van de doelengroep ADHD. Ik was benieuwd hoe het vandaag zou gaan. Het is een leuke groep en we hebben veel aan elkaar, maar ik zit me soms te ergeren aan ik wil niet, het lukt me toch niet en ik kan het niet.
De bedoeling is dat we afspraken maken over wat we de komende twee weken gaan doen om de gestelde doelen te bereiken. Maar ik vraag me dan af hoe je iets wilt bereiken als je het niet wilt, denkt dat het toch niet lukt of dat je het toch niet kan. Dan is elk doel toch gedoemd te mislukken?
Maar misschien ben ik wel te overmoedig, denk ik dat ik alles kan en dat me alles wel lukt. En dan loop ik natuurlijk regelmatig tegen een muur, want dan lukt het toch niet of dan kan ik het niet direct. Maar ik weiger daar vanuit te gaan. Ik ken mijn beperking wel, maar wil juist daarmee om leren gaan en ik ga er vanuit dat als ik dingen wil, dat ze dan lukken en als ze gelukt zijn dan kan ik het. En ik zit op de doelengroep omdat ik meer grip op mijn chaotische leven WIL hebben, want als je neit wilt… dan bereik je volgens mij dus niet veel.
Orde (en dan vooral in mijn hoofd)
Ik heb een lijstje met dingen die ik wil/moet doen. Dat is geen nieuws. Daarnaast raak ik dan weer met mensen in gesprek en tijdens dat gesprek wordt dat lijstje langer en langer. Ik lees een tijdschrift en weer komt er iets onderaan dat lijstje. Zo wordt dat lijstje langer en langer, maar er gaat niets af. Het lijkt wel of mijn dagen zich vullen met een zoektocht naar dingen die weer kunnen worden toegevoegd aan dat lijstje. Allemaal leuke ideeën voor de site van Kennisnet en van de voetbal en voor school. Ik wil een leuke-dingen-toevoeg-stop op mijn lijstje. Ik wil, nee ik moet, eerst de dingen doen die al op dat lijstje staan want langzamerhand raak ik dat overzicht een beetje kwijt. Dus van nu af even geen nieuwe dingen op dat lijstje. Lastig, want als je iets tegenkomt wat nu interessant is…
Tja, dan moet ik gewoon rap zorgen dat er wat van dat lijstje geschrapt kan worden, zo simpel is het…toch?
Opruimen
Bij de women on the web is sinds kort een extra mailinglijst voor vrouwelijke onderneemsters, de OT (off topic) lijst.
.Goed, dan was er zo’n lijst, want we wilden nog wel eens over OT-onderwerpen praten op de gewone lijst en daar issie niet voor. Dus een OT-lijst. Een aantal dames zijn daar al aangemeld en al gauw was de vraag, waar moeten we het toch over hebben? Nu was een poos geleden een hele discussie over het hebben van ADHD op de gewone lijst, dus dat maar weer eens aangeslingerd, want het was op de gewone ondernemerslijst natuurlijk niet echt een ondernemers-onderwerp. En nu zijn er zeer interessant discussies over orde en chaos, opruimen en bewaren, schuiven en doen en alles is zo herkenbaar. En samen met mijn doelen in de ADHD-groep moet dit toch voldoende motivatie geven om stukje bij beetje (a vache a vache zeggen de albanezen, die trouwens ook het mooie woord nesser kennen, wat morgen betekent. Albanezen maken zich ook niet zo druk..) vandaag en anders morgen, de boel op orde te krijgen en te houden….Ze hadden bij Kruidvat nog brievenbakjes in de aanbieding. Maar die werden me ook weer afgeraden. Je legt er zo makkelijk even iets in.
Nieuwe week
Morgen begint weer een nieuwe week. Een week waarin ik weer al mijn goede voornemens kan uitvoeren. Dat begint morgen met een goede en haalbare weekplanning. Vrijdag bij de ADHD-groep gemerkt dat ADHD-ers mensen van schema’s zijn. Heb je niets met schema’s dan heb je gewoon geen ADHD was onze conclusie. Heel veel tijd kunnen wij steken in het ultieme schema. Nu had ik ook zo’n ultiem schema in mijn hoofd, uit te voeren in excel. De eerste kolom bevat alle dingen die ik die week moet/wil uitvoeren. De volgende kolom bevat de dagindeling. Ik weet nog niet of dat per uur, of dagdeel of deel van dagdeel zou moeten. Maar dat kan de ervaring uitwijzen. Dan krijg je de 7 kolommen van de dag van de week. Misschien naast de taken nog een kolom voor prioriteit en aard van de taak (werk, huishouden, privé)
Of zou je twee werkbladen naast elkaar kunt zetten, want wat ik dan wil is dat ik op een dagdeel gewoon de verwijzing naar een taak zet, dus bij maandag 9 uur in de cel gewoon =A2. En dan moet er ook nog iets met kleur, dat je ook in één oogopslag kunt zien of iets een hoge of lage prioriteit heeft en of iets privé, werk of huishouden is.
Tjonge, en wellicht is er zoiets nog niet op de markt. Ik ga eens lekker puzzelen. Bij interesse kun je je melden. Als het werkt ga ik er vast mee de markt op. De zoveelste PIM.
Afspraken
Ik pak mijn schriftje van de cursus ADHD er nog even bij. Wat had ik eigenlijk allemaal afgesproken te doen en hoe staat het daarmee?
Tja. nu moet de week dat de kids naar school gaan nog beginnen (morgen). De weekplanning lukt aardig en met het kantoor ben ik ongeveer half weg. De administratie – die plan ik voor morgen in, waarbij ik ook mijn accountant probeer te bereiken. En het huishouden – het lukt me aardig om op mijn kont te blijven zitten als de boys de afwas doen, maar dat kan ik nog wel uitbreiden. Kortom, ik ben op weg, maar ben nog niet bij het eindpunt. Maar het is ook nog geen vrijdag, want dan is de cursus weer.
Mappen, mapjes en bakjes
Via de mailinglijst van Women on the web krijg ik allerlei tips, die juist de administratie leuk moeten maken. Eén van de tips is om leuke gekleurde mappen te kopen. Nu hebben wij op zolder van die echte ambtenarenmappen liggen. Saai, dus ik neig naar het kopen van nieuwe. Het aanhouden van bakjes wordt afgeraden. Gewoon alles gelijk in de map. Maar dat werkt niet bij mij. Ik wil het toch altijd eerst even ergens neerleggen, dus ik hou wel mijn vier bakjes aan: post, afhandelen, facturen en betalen, waarbij post gewoon de binnengekomen post is, afhandelen de brieven zijn waarop ik nog moet reageren, betalen lijkt me duidelijk en facturen zijn afgehandeld/betaald en moeten gewoon in de boekhouding verwerkt worden en daarna in de map. Verder heb ik een map correspondentie, facturen en btw. Deze laatste bevat alle facturen en nota’s van voorgaande jaren. Dit zijn de basisdingen. Er zijn natuurlijk nog veel meer bakjes en die moeten ook namen gaan krijgen, zodat duidelijk is wat er in moet en ook wat er dus niet in moet. En er staan nog een aantal onduidelijke mappen in de kast. inhoud kan logisch zijn, maar de mappen hebben duidelijk nog een etiketje nodig.
Zou het op orde komen en dan vooral ook blijven?
Opruiming
Ik ben begonnen. Ik heb extra planken boven mijn bureau gemaakt waar zaken die op het bureau in de weg liggen neergelegd kunnen worden. Daarnaast heb ik een hele stapel CD’s, die ooit bij tijdschriften hebben gezeten en enorm verouderd zijn op het bed gelegd. Hoesjes er nog af voor recycling en dan naar iemand die dat weer omzet in mooie kerstkaarten enzo. Er komt overzicht in mijn bureau. De bakjes post, betalen en facturen en diversen bevatten weer alleen dingen die daarin thuis horen.
Nu nog wat laatste dingen en dan afronden van de administratie 2005. Accountant geeft helaas niet thuis, want ik weet dat mijn boekhouding voor 2006 heel anders opgezet moet worden. Zou handig zijn als ik dat nu zou weten. Want ik ben er klaar voor!