Ochtendritueel..  de weegschaal, samen met het magische getal 60 – voor mij de absolute bovengrens. Paniek als de wijzer de andere kant op slaat.. nou ja wijzer… het is een digitaal ding, met cijfers. Manlief voor twee weken weg, home alone en slaat het weer toe. Ik weet het, moet het in de gaten houden, maar het gebeurt… snaaien. Resultaat….61 op de weegschaal en ik baal als een stekker. Waarom gebeurt me dat toch elke keer en waarom kan ik mij dan niet in de hand houden. Ben ik de hele tijd goed bezig en dan opeens is het ongezonde voer weer helemaal in beeld en kan ik mij niet inhouden. Het begint met avondeten… geen zin om voor mezelf te koken, dus dan maar een of andere rijstmaaltijd… lekker, maar vol met koolhydraten natuurlijk. En bij de tv met een zak chips. Ik ben er klaar mee… ik wil het niet, maar het is soms zo lekker. En de volgende dag als ik de cijfers zie, zit ik natuurlijk weer te balen. Het is zo onnodig… we moeten maar weer heel snel gaan Mieke Kosteren.. bij het inkopen in de winkel al. Chips.. zijn dat een 8 of hoger.. NEE, dus wat doen we dan… DIE HALEN WE NIET MEER IN HUIS!

En nu maar hopen dat ik een beetje naar mezelf kan luisteren. Wordt dan maar weer veel fietsen de komende week.

Het is weer zondag, tijd voor de wekelijkse lange run. Als ik uit bed kom ga ik op de weegschaal staan. Gisteren vriend op bezoek gehad en gewoon lekker gegeten. Hoewel ik met koken goed rekening met mezelf hou, probeer ik toch ook gewoon een volledige maaltijd op tafel te zetten voor mensen die niet neurotisch worden als het wellicht iets te veel wordt. Leuk recept gevonden met een tomaten saus waar je eieren in pocheert en daarna nog wat makreel doet. Die makreel laat ik de volgende keer zitten. Er is vast wel een graatloze vis die je daar heerlijk in mee kunt pocheren. Makreel is lekker, sjee wat heeft die vis een graten. Het is eigenlijk een tunesisch lunchrecept, maar ik zie vocht genoeg, dus kook er lekker een bak zilvervliesrijst bij. Dan hebben de mannen hun vulling. Spannend, maar het blijkt ontzettend lekker.. dat recept houden we erin :). Heerlijk toetje met een fles Sauternes.. jammie. Helaas ook eentje door de gootsteen.. Ik vergeet soms deze luxe flessen. Bewaren voor hét moment kan dus betekenen dat ze over de top gaan. Binnenkort maar eens in mijn ‘wijnkelder’ duiken en wat flessen controleren en eventueel dus maar openen en of van genieten of door de gootsteen. Gelukkig zijn het er niet zo veel meer. Lees verder

Wakker worden met de zon die onder de gordijnen door piept. Het lijkt een hele mooie dag te worden. Gordijnen open en ja.. daar is ze dan weer eindelijk. De ZON. Het lijkt me heerlijk zwemweer, maar ik pas vandaag even. Niet alleen omdat ik weet dat mijn zwemmaatje er toch niet is, maar ook omdat mijn lijf even een seintje geeft dat ze even rust wil. Ik hoest de longen uit mijn lijf en ik lig wat te snotteren. Ik moet lachen, want ik weet best waar ik verkouden van ben geworden. Fietstochtjes waar je toch hard fietst en het zweet op de rug krijgt, terwijl er ook een koud windje is. Tuurlijk word je daar een keer verkouden van… maar een rustdag zal me goed doen. Morgen weer hardlopen. Met een blik op de weegschaal zie ik dat ik vandaag ook niet echt ‘hoef’ te sporten. Hij staat netjes op 60, het magische getal En ja.. natuurlijk mag hij het liefst weer terug naar de 58, maar 60 is die ene magische bovengrens. En vandaag dus even rustig aan blijven doen, met eten en bewegen. Morgen dan het 11k rondje en dan ben ik vast op dat gebied ook weer helemaal happy.

De weegschaal stond me vanochtend niet aan. Het zit tussen de oren, dat weet ik wel, maar die 60 dat is een drempel als het gaat om de oude weegschaal en voor de nieuwe weegschaal is dat de 63. En vanmorgen zat ik op beide weegschalen boven mijn maximale waarden. En ik weet dat het belachelijk is dat ik elke dag die weegschaal controleer, maar controle is belangrijk. Ik zou er niet aan moeten denken dat je na een week opeens blijkt teveel te zijn aangekomen terwijl je dat wellicht eerder had kunnen corrigeren als je eerder had gezien dat er wat bij was gekomen.Lees verder

Hier in huis was het strijden tegen een hoge bloeddruk. Dieet aangepast en zout zoveel mogelijk de deur uit. Voor mij was een wat hogere bloeddruk best een feestje.. het wankele wat ik heel lang heb gehad (bloeddruk laag en HB laag) was verdwenen. Ik kon opstaan zonder weer neer te vallen en licht in het hoofd was ik niet meer. Nadeel… ik was wel 90 kilo, at, nee snoepte, veel te veel en dan vooral suikers en andere snelle koolhydraten. Lees verder

Er zijn van die momenten dat ik in de spiegel kijk en denk… he… mooi meissie. Mooi slank lijf, mooie witte krullen en een vrolijke lach. En dan vraag ik mij af waarom er dan ook van die momenten zijn dat ik in de spiegel kijk en dat dus niet zie. Dat ik anderen nodig heb die heel overtuigend kunnen zeggen dat ik er mag zijn. En ik weet dat ik daar gewoon vaker naar moet luisteren. Maar het is zo moeilijk, als je in het verleden zo veel genegeerd en niet gezien bent. Dat je aanwezigheid getolereerd werd omdat ik gelukkig wel een stel meiden in de klas had die vonden dat ik er gewoon bij hoorde. Maar het was nooit vanzelfsprekend. En pas nu krijg ik weer wat zelfvertrouwen en durf ik mij weer wat meer aan mensen bloot te geven en te zien dat ik mensen om me heen heb die me mogen en van me houden…gewoon, zoals ik ben. Die vinden dat ik er gewoon mag zijn. En langzaam leer ik daar meer vertrouwen in te hebben en er meer van te genieten.

Het is begin februari 2015 als de knop omgaat. Broer en schoonzus zijn al heel wat kilo’s kwijt en nu begint mijn zusje ook al met lijnen met het zgn 5-2 vasten dieet. Lijkt met niets, 2 dagen amper eten. Dan zit je vast de hele dag aan eten te denken.. maar daarnaast 5 dagen mag je wel gewoon eten en als ik eenmaal hard aan het werk ben, dan denk ik vaak pas tegen 5 uur aan mijn lunch.. ff doorzetten en dan is het gewoon tijd voor het avondeten.. dus waarom niet proberen… en zo geschiedde…..Lees verder

Vandaag tijdens mijn fietstochtje maar eens de hartslagmeter met de app uitgeprobeerd. Nou.. absoluut geen training in zone 2.. hahaha.. het meeste gedaan in zone 5.. tjonge dat is toch geen conditie… goed, wind tegen het eerste gedeelte en dan de verwachting van de ontmoeting.. tja.. dat is natuurlijk allemaal redelijk hartslagverhogend. Maar goed.. wat gegevens

ik heb hem niet vanaf het begin aangezet, dus laagste hartslag: 132 bpm, hoogste 174 bpm en gemiddeld 159 bpm. En daarbij was de hartslag vooral het hoogst tijdens het fietsen en tijdens een korte pauze ging hij iets omlaag.. haha.. dacht dat hij daar wel omhoog zou gaan, maar kan het wel begrijpen… vond dat een zeer rustgevende pauze. Morgen dan een rondje serieus in hartslagzone 2 lopen.. maar goed.. van de fysio moet ik dat ook heel rustig aan doen, dus van twee kanten de rem erop.

Net terug van bezoek aan de Osteopaat en ik ben weer helemaal goedgekeurd. Spieren goede voldoende en ook de rug en nek waren in prima conditie. Ook de bloeddruk kreeg een pluim. Dat ik af en toe heel duizelig ben heeft een lastige latijnse naam die ik natuurlijk alweer vergeten ben, maar wat iets is als dat het bloed niet meer zo snel netjes op zijn plek zit of zoiets. haha. Maar het blijft leuk complimentjes over mijn figuur te krijgen. Dat het knap is dat je 30 kilo afvalt en dan zo’n figuur hebt als ik.. zonder veel los vel, vertelde hij. Ik denk dat dat komt omdat ik tijdens het afvallen toch ook heel veel gezwommen heb en dat dat er toch voor zorgt dat het lijf strak blijft. Maar het blijft hard werken, dat nieuwe lijf. Maar ben er wel ontzettend blij mee.

Een jaar geleden had ik nooit durven dromen dat ik mij druk zou maken om een getal op de weegschaal wat net boven de 60 zou zijn. Heel langzaam was dat getal opgelopen tot bijna 90 en 60 leek heel ver weg. Zo was ik in februari begonnen met het 5:2 vastendieet en had ik als streefgewicht eerst maar eens heel voorzichtig iets van 73 genomen. Als een getal dat nog vers in het geheugen lag. Een getal waarmee het bijna 6 jaar geleden begon. Lees verder