Op het oog een dag als andere dagen, maar toch voelt het als een dag met een gouden randje… gewoon door allerlei kleine dingen. Een streling in het zwembad, een glimlach, een heerlijke warme douche, een paar ogen die me zo aan kunnen kijken…. muziekje…. Een dag als andere die begint in het zwembad, baantjes zwemmen en een overheerlijke hete douche.. een woensdag, dus een rondje binnenveld, opgestart door mijn lieve haas die een heerlijke startmuziek op zet. Dan is het gewoon een werkdag. Tegenwoordig met Radio 2…en dan klinkt daar eerst het nieuwe nummer van Justin Timberlake…. Can’t stop de feeling… glimlach, want daarop stond ik vanmorgen in mijn kleedhokje op de swingen… mijn favo dj had hem even voor mij opgezet.Lees verder

Ik hield de buienradar angstvallig in de gaten. Vanmiddag stond er weer een fietstochtje op de planning en oh wee als die buienradar roet in het eten gaat gooien.  Och wat heet roet in het eten gooien. Het moet wel heel slecht weer zijn wil ik mijn tochtje niet maken. Ik geniet van de fietstochtjes…in de ochtend.. heen in goed gezelschap en terug om heerlijk te overpeinzen en in de middag… anders om.Lees verder

Er is reclame op televisie, dus ik grijp even naar facebook. Even wat berichten lezen, glimlachen om een like…. en dan rechts in het scherm staat een naam met een groen bolletje… online…Waar het een paar maanden geleden dan een teken was van communicatie blijft het nu stil… de verleiding is groot. Ik klik op de naam… de cursor in het tekstvakje….. kan zo een sticker sturen… zo veel stickers die nu als een soort van ongebruikt in de messenger zitten. Stickers die me altijd een warm gevoel gaven, een grote grijns op mijn gezicht toveren, me blij maakten. Ik klik het vakje weer dicht… nee… helaas… maar wat zou ik graag weer even gezellig de stille avond hier willen doorbreken door even te chatten met de andere kant… een sticker sturen…een sticker ontvangen…..

Ik heb het zomaar gedurfd… in bikini de Noordzee in. Dat zijn twee challenges in 1….. bikini aan op een feestje met bekenden (dat was ergens in incognito-gebied nog niet zo’n punt… ook niet voor versie 0.1 –  maar bij allemaal mensen die je kennen… “heb je K gezien.. geen gezicht toch met dat dikke lijf in een bikini….”.). Lees verder

Luisterend en zappend door de muziek van Bon Jovi op You Tube kom je opeens weer iets nieuws tegen. Weer zo’n mooi nummer:

“I never knew I had a dream
Until that dream was you
When I look into your eyes
The sky’s a different blue”

Lees verder

Thuis van boodschappen doen even heerlijk muziek op zetten. Bon Jovi ligt nog op de draaitafel – New Jersey. Gekocht omdat er tenminste  1 nummer op staat wat mooie herinneringen bovenhaalt. Maar ik begin een ontzettende fan te worden van Bon Jovi… ze halen een bepaald gevoel naar boven wat maar moeilijk te beschrijven is. Wellicht ook omdat er ondertussen ook een verhaal bij een aantal van de nummers van Bon Jovi zitten. Verhalen van gemis, verdriet, verlangen.Lees verder

Zo af en toe heb ik mijn dromen.. .dromen die een jaar geleden aangewakkerd werden…. ze hebben te maken met een zeker vervoermiddel en ondertussen ook met een zekere chauffeur van dat vervoermiddel.  Al jaren heb ik een wens voor een soort van een kampeerbus. Het hoeft niet luxe, niet zo’n belachelijk grote camper.. maar gewoon een bus, zo’n boer zoekt vrouw ding of iets….. gewoon bedden achterin.. iets waar je op kunt zitten als het slecht weer is. Er hoeft ook geen luxe keuken in, want koken doe ik eigenlijk al zo lang als we kamperen buiten en sinds vorig jaar op zo’n mooie grote eenpitter.. kun je altijd binnen zetten, maar mijn bus heeft wel iets van een afdak waar hij onder kan staan… desnoods… De droom is om er een hele mooie tocht in mee te maken.Lees verder

Vanmorgen was weer heerlijk zwemmen. Stoere bikkel als ik vorig jaar was met mijn koude douche… schuimpje ben ik nu met een heerlijke hete douche. Dat is na het zwemmen toch elke keer weer puur genieten. Maakt niet uit of ik daarna naar huis ga om te gaan werken of dat ik direct na het douchen mezelf weer in het zweet ga lopen rennen. Dat douchen houden we er gewoon in… heerlijk. Vanmorgen dus na het zwemmen weer het vrijdagronde rennen.. heerlijk opgezweept het eerste stuk met When love takes over…geweldig nummer.. geeft vleugels.Lees verder

Het leuke van nieuwe mensen ontmoeten is dat je ook kennis maakt met nieuwe muziek. En sommige muziek denk ik dan van… oké.. smaken verschillen, andere ben ik blij dat ik die leer kennen en weer andere tovert een gigantische glimlach op mijn gezicht. Vanmiddag teruggefietst met mijn maatje en die had net een plaat gekregen van Iron Maiden. Nu ken ik de groep wel van naam, maar ik kan er zo geen nummer bij bedenken waarbij belletjes gaan rinkelen. En dáár hebben we dan spotify voor. Dus even in geheugen de hoes oproepen en plaat zoeken. En die staat nu op mijn oren. En het is een plaat die zo’n gigantische glimlach op mijn gezicht tovert.Lees verder

Toen ik onlangs Mieke Kosters op een foutje op haar website wees en haar daarbij ook mailde dat ik veel aan haar boeken had gehad om gemotiveerd af te vallen werd ik benaderd ik wellicht interesse had in een interview. Omdat ik zelf vaak mijn motivatie haal uit successtories wilde ik wel meewerken. Het resultaat is een artikel op de website van Mieke Kosters. Ik heb er nog wel flink aan gesleuteld en hier en daar is het nog niet echt helemaal mijn verhaal… maar goed, de strekking klopt in ieder geval grotendeels.

Mijn verhaal op de site van Mieke Kosters

Vanmorgen alleen gezwommen.. nou ja.. alleen.. zonder mijn zwemmaatje. Gaf wel weer de gelegenheid om te socializen met andere mensen. Weer eens even bijgepraat met de vader van een klasgenootje van Marco. Bij zulke verhalen ben je toch altijd blij dat het zo goed gaat met je kind. De jongen zit al 4 jaar in een psychose. Gaat bij tijd en wijle wel wat beter, maar toch… het is een hele zorg.  Eenmaal thuis aan het werk, maar dat wil niet zo lukken. Vraag me af hoe het met mijn zwemmaatje is. Zie dat hij nu op Schiphol is… spannend, een kind uitzwaaien dat het avontuur tegemoet gaat. Ik weet nog dat Marco naar Brazilië ging.. alleen die grote oversteek. Dan sta je je kind uit te zwaaien en hoop je dat je over een poos hem weer heerlijk even in je armen kunt nemen omdat hij weer veilig thuis is. En nu staar ik af en toe naar rondje met het zo vertrouwde gezicht… nog op Schiphol en dan… heb wel zin om aan het eind van de middag een stuk te fietsen… kan altijd natuurlijk. Maar goed gezelschap op de terugweg is natuurlijk helemaal top.. dus hou ik het stipje een beetje in de gaten….

Een rare dag vandaag. Het begon mooi en heerlijk. Genieten van elkaar. Daarna dat mailtje, maar ach.. als ik relativeer was het wellicht ook weer een klant die veel wil, maar toch uit eindelijk weer weinig geld heeft om dat te realiseren wat ze allemaal wil en zit je weer voor een appel en een ei een standaard website te bouwen. Jammer van de tijd die ik er al in had gestoken, maar goed…. er zijn ergere dingen. Tijdens het gesprek met onze boekhouder voel ik me vreemd. Er komt een heel raar gevoel over me.. een moeheid, verdriet, onrust die ik niet kan plaatsen. Ik probeer te peilen waar het gevoel vandaan komt.. is het mijn gevoel, ben ik gewoon moe, moet ik ongesteld worden of ander hormonaal ding, of is er ergens iets met iemand aan de hand. Lees verder

Elkaar zien is elke keer weer een feestje…. maar de tussenperiodes zijn zo… stil….ik mis dat zo de kleine berichtjes die we vorig jaar uitwisselden. Aan de ene kant is het ook wel rustig, want je hoeft niet steeds te spieken of er wellicht wat is.. of er een groen balletje komt.. maar oh.. wat mis ik het. Dat even kleine dingen kunnen uitwisselen… soms de diepte in, soms een klein kattebelletje… gewoon even dat kleine beetje contact, even checken of alles met de ander nog goed is. Maar ik hoop dat dat er weer komt. De mogelijkheid om even wat uit te wisselen, even de tijd te verkorten tussen de periodes dat we elkaar weer zien. Even de stilte doorbreken.