Daling

De dalende lijn zet door. We zijn nog niet helemaal terug op het punt van net na de vakantie, maar we gaan er wel weer (heel langzaam) naar toe. Na een rustdag gisteren vandaag toch maar weer vroeg ut de veren. Ik was al voor 5 uur wakker, bedacht nog of ik naar de race van Pieter van den Hoogenband wou gaan kijken maar was er van overtuigd dat hij zou verliezen als ik ging kijken en dus vast zou winnen als ik er niet zou zijn. Helaas, dat laatste was niet het geval. Maar toch netjes gedaan, met dat oude lijf (zoals hij dat gisteren zelf noemde). Maar na het kijken naar al dat gespetter in dat water, was het toch ook weer tijd om zelf wat te gaan doen, dus hun in de kleren en naar het zwembad. Waar ik netjes ruim mijn kilometer zwom, met weer wat meer baantjes borstcrawl. Tegen de tijd dat het bad dicht gaat heb ik vast een conditie om meerdere banen vol te houden, maar dat moet dan maar wachten tot volgend jaar. Nog een week en dan gaat het bad dicht. Jammer – maar wel het vroege opstaan en het sporten proberen te blijven volhouden.