Er zijn van die momenten dat ik zou willen dat ik gewoon van de aardbodem was verdwenen. Dat het leven gewoon even stil stond en ik in mijn hol kon kruipen en niets meer doen, willen, weten of wat dan ook. Gewoon weg. Janken, slapen, verstoppen… eigenlijk er gewoon niet meer zijn… nu is zo’n moment.
Ik wil de tijd terugdraaien.. wat als ….. maar dat kan niet.. en ik heb geen keus.. ik moet door, maar ben even de weg kwijt hoe.
op pad naar geluk
Inloggen
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.