Het leuke van nieuwe mensen ontmoeten is dat je ook kennis maakt met nieuwe muziek. En sommige muziek denk ik dan van… oké.. smaken verschillen, andere ben ik blij dat ik die leer kennen en weer andere tovert een gigantische glimlach op mijn gezicht. Vanmiddag teruggefietst met mijn maatje en die had net een plaat gekregen van Iron Maiden. Nu ken ik de groep wel van naam, maar ik kan er zo geen nummer bij bedenken waarbij belletjes gaan rinkelen. En dáár hebben we dan spotify voor. Dus even in geheugen de hoes oproepen en plaat zoeken. En die staat nu op mijn oren. En het is een plaat die zo’n gigantische glimlach op mijn gezicht tovert. Ik vind de muziek wel lekker… maar ik zie dan een heel zaal vol met van die springende rockers.. en dan staat hij daar tussen, want tja.. Iron Maiden was hier pas in de Gelredome en hij was erbij. En ik probeer het beeld voor mijn ogen te krijgen van hem en dan daar aanwezig.. als ongeleid projectiel (zijn woorden). En ik zou daar wel eens bij willen zijn. De muziek houdt me er niet weg.. is eigenlijk best wel lekker. Maar ik zou hem wel eens heel graag in die wereld willen zien. Zo ver van hoe ik hem meemaak. Helemaal los gaand. Een deel van hem wat ik eigenlijk helemaal niet ken en waar ik ondertussen wel reuze nieuwsgierig naar ben.
De plaat:
En dan volgens mij vooral heel hard zetten (wel met goede boxen.. lekker bassen).. ogen dicht en in een zaal vol mensen wanen.
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.