Voor de kerst zijn de jongens wezen logeren bij mijn broer en zijn vriendin. Daar is dé grote vriend van de jongste blijven liggen; Grijs. Opsturen per post durfde we niet. Stel je voor dat Grijs ergens in de kerstdrukte zou verdwijnen. Hij moest het dus doen met de reserve Grijs. Gisteren was ik bij mijn ouders en zij zouden naar mijn broer gaan. Ik zou met de trein naar huis, maar of ik nu rechtstreeks of via Amsterdam zou gaan, maakt voor de treinreis niet uit, het is zelfs iets goedkoper. Dus ik mee naar Amsterdam, waar ik Grijs snel in ontvangst nam. De hereniging thuis was ontroerend. Want reservegrijs is wel lief, en ziet en voelt wat zachter (hij is nog niet zo kaal geknuffeld), er is toch maar één Grijs.
op pad naar geluk
Inloggen
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.