Katootjes krabbels

op pad naar geluk

Herinstalleren

Gepost op in Categorie: computers · Reageer

Een poos geleden had ik een proefversie van adobe creative suite 3 aangevraagd. Zowel van de design premium als de webdesignpremium. Met het idee om één van de twee pakketten te kopen, waarschijnlijk weddesignpremium, omdat design premium hier in Nederland wel een heel erg stuk duurder was. Al gauw kwam mij het leuke nieuwe ter ore dat het wel in US gekocht kon worden, voor de US prijs. Dat maakte Design premium een stuk aantrekkelijker en bovendien, zo hoorde ik, was de DVD van webdesign het zelfde als van design, maar afhankelijk welke registratie key je invoerde werden de juiste pakketten geinstalleerd. Op de laptop staat de proefversie van webdesign met daarbij van design het pakket InDesign. Deze is gauw geactiveerd met de sleutel van het aangeschafte pakket, maar helaas gaat dat niet op voor de andere pakketten die zowel in design als webdesign zitten. Zodat ik nu al weer een tijdje bezig ben (nou ja de laptop kan dat eigenlijk prima zonder mij af, maar het duurt wel) om CS3 webdesign eraf te halen en te vervangen door ongeveer hetzelfde, maar dan van CS3 design. Gelukkig las ik wel ergens op de Adobe site dat ik als eindgebruiker een versie van het pakket mag installeren op mijn computer en dat het geoorloofd is om een tweede versie te installeren op mijn thuiscomputer (indien het pakket van mijn werk is) of op mijn laptop. Zolang als ze maar niet tegelijkertijd gebruikt worden. Nou dat lijkt me geen probleem. En nu maar hopen dat ik wel de oude versie van Fireworks mag blijven gebruiken naast CS3, maar ik hoor ook al dat als ik eenmaal aan photoshop gewend ben, ik niet meer taal naar Fireworks.

En nu maar wachten op mijn nieuwe pc, waar ik dan die tweede versie op mag installeren, want op mijn oude beestje wil echt niet.

Zoek snoertje

Gepost op in Categorie: Opruimen · Reageer

De hele bak met kabeltjes leeggehaald en weer ingericht. Tjonge, wat een stroomkabels voor computers en monitoren heb ik nog in voorraad en wat een berg USB-kabeltjes (maar natuurlijk niet die ene). Ondertussen probeer ik mijn gedachten terug te brengen tot de vakantie, waar ik het snoertje nog had. Ik had toen mijn cameratas mee (zit het niet in), mijn fruit2day tas (zit het dus ook niet in) en mijn rugzakje mee (zit het ook niet in). Verder hadden we achterin de auto een kratje waar ik batterijen, zaklampen en dat soort dingen in had zitten. Die krat staat al weer lange tijd opgevouwen onder de kast, dus daar kan het ook niet in zitten. Het bakje met kabeltjes voor in de auto zit het ook niet. Gewoon ergens op mijn bureau ligt het ook niet en in de laden van mijn bureau kon ik het ook zo gauw niet vinden. Loop ik straks nog even naar de auto (je weet maar nooit) en dan weet ik het ook niet meer. Gelukkig vond ik wel het doosje van de mp3 speler (zonder snoertje), maar daar zit gelukkig wel een boekje in met een mail adres. Dus in geval van echte nood kan ik altijd nog een mailtje die kan op sturen. Ik kan wel vertellen dat het ding dus na de vakantie niet meer is opgeladen. Dus wel een goede batterij!! Maar ja, ik heb hem ook niet elke dag aan 😛

Zoek

Gepost op in Categorie: Leven met ADHD, Opruimen · Reageer

Voor de vakantie kocht ik voor mezelf een leuke mp3 speler, een iNep volgens mij zoon. Hetzelfde formaat als een iPod (past ook in een iPod hoesje), maar verder lijkt het ding nergens op (zoon)/is het een leuk ding (ik). Ik heb er toen allerlei muziek op gezet zodat ik wat in de trein kon luisteren als dat nodig is. Maar nu.. er ziat natuurlijk een snoertje bij om hem op te laden. Dat snoertje is braaf meegeweest op vakantie, maar is nu nergens meer te vinden. Opgeborgen ergens? De computerwinkel weet me te vertellen dat het geen gangbare ingang is en dat er dus niet zomaar een snoertje voor te koop is (wat ik al vreesde), dus rest me straks niets anders dan mijn hele kratje met computertroep leeg te gooien en te zoeken naar een USB kabel die aan één kant dus anders is, waarbij ik natuurlijk weer alles en iedereen vervloek die dingen maken die niet standaard zijn, want zeg nu zelf, zo moeilijk hoeft het toch niet te zijn om ipv die gekke uitgang gewoon eenzelfde uitgang te maken als bij bijna alle camera’s en andere dingen die je op je USB poort kunt aansluiten. En dan hoop ik maar dat ik in de opruimmodus ook inderdaad dát snoertje in de bak met overige snoertjes heb gegooid, want anders zou ik echt niet meer weten waar ik dat ding dan moet zoeken 🙁

De nieuwe computer….waaar?

Gepost op in Categorie: computers · Reageer

Ik zit hier nog heerlijk te werken op mijn oude pc. Ondertussen een schitterend nieuw softwarepakket (Adobe Creative Suite CS3 design premium), maar nog geen nieuwe computer :(. Vervelende is ook dat ik niet rechtstreeks met de winkel kan bellen (Hoelang gaat dat nog duren??) en dat ze het bij het centrale nummer niet weten (verder dan ‘hij is (niet) klaar” komen ze niet). Dus overweeg ik of ik morgen dan maar even naar Wageningen zal gaan. Maar ja, is hij klaar, dan kan ik hem niet zelf de auto in krijgen (wegens een ernstig verschoven tussenwervelschijf) en is hij niet klaar, dan is het een ritje voor niets. Maar morgenavond vertrek L met de auto en die komt (met diezelfde auto) pas vrijdag weer terug. Dus vrees ik dat mijn nieuwe computer pas volgende week hier zal zijn, of nog later. En dan kan ik ook pas daarna met mijn nieuwe software gaan spelen (wegens hevig te kort schieten van het oude beestje). Dus morgen maar eens op de laptop proberen, kan ik gelijk kijken hoe dat werkt, een upgrade van een upgrade van een upgrade. Hoever zou ik moeten gaan zoeken naar serials? Of zal de vorige versie voldoende zijn? Of zou ik gewoon mijn serial key kunnen in kunnen toetsen van het nieuwe pakket in het al op de laptop geinstalleerde proefexemplaar? Ga ik morgen gewoon proberen. Wie weet 🙂

Shit… de hachee

Gepost op in Categorie: Huis, tuin en keuken · Reageer

Gisteren aan het eind van de dag komen we thuis van een feestje van een tante die 70 is geworden. Ik sjees nog gauw even naar de C1000 om rundvlees te halen voor de hachee, die ik wil gaan maken voor vandaag. Thuisgekomen begin ik aan de maaltijd voor die dag. Straks wel de hachee doen. En nu zit ik dus achter mijn pc en waarom weet ik niet, maar iets brengt mij op de gedachte van de hachee, die zo lekker is als je hem een dag van te voren maakt en dat het nu als bijna 1 uur is. En dat ik eigenlijk niet weet of ik wel voldoende uien heb. Want daar dacht ik gisteren wél aan toen ik náár de c1000 fietste, maar niet toen ik in de C1000 was. Dus ga ik nu maar kijken of ik nog wat hachee kan maken. In het ergste geval eten we vanavond macaroni (macaroni-groente waren gisteren nog in de aanbieding en die heb ik dus wél meegenomen) en morgen hachee. Vandaag gemaakt, dus voor morgen perfect. Maar dan moet ik nu wel aan de slag.

Kilo’s

Gepost op in Categorie: Lijf en leden · Reageer

De baal- of klooimodus is bij mij gekoppeld aan de vreetmodus. Niet goed dus. Vanmorgen nog gestart met een appeltje bij de koffie (ok, goed goed en een stuk speculaas, maar dus niet twee stukken speculaas)  Ook de lunch was keurig netjes. Een rijstwafel met kaas en een craquotte met heinz sandwichspread. Ook nog heel netjes. Maar ja, dan begint het klooigedoe. Ik bedacht me dat ik nog een bakje borstplaatjes had (is nu dus op) en al boodschappen doend kwam ik natuurlijk langs zo’n hele grote zak met euroshopper chocopinda’s (nee die is nog niet op) en de heksenhyl (die nog netjes in mijn tas ziet, maar wie weet nog maar heel kort….) Kijk, dat helpt natuurlijk niet in het gevecht tegen de kilo’s. Goed, er komen er bij door de remoron, maar het aantal wat erbij komt door snoepen moet natuurlijk wel heel beperkt blijven. Want van de dansmat of de crosstrainer is het vandaag natuurlijk ook weer niet gekomen en straks ga ik weer CSI liggen hangen op de bank. Wel vroeg naar bed en dan hopen op een wat actievere dag morgen, met veel actie en weinig snoepen.

Was, keuken….

Gepost op in Categorie: Huis, tuin en keuken, Leven met ADHD · Reageer

Gisteren was de woonkamer aan de beurt. Die heeft het even moeten doen met een snelle stofzuigerbeurt. Het was even niet anders. PC ging voor. Vandaag was het de beurt aan de keuken, de dag is nog niet om, maar de ochtend was wederom voor de PC. Het kleine kamertje is ondertussen ontdaan van alle surprisetroep en weer gewoon gevuld met wasmanden. Daar wil ik vanavond wel van af zijn. Het blijft zo staan anders en elke keer erger ik mij daaraan. En die keuken, ach, dat kan wel een beetje onder het eten koken. Ik heb wel een lap door de badkamer gehaald vandaag. Was ook nodig. Op de een of andere manier trekt de badkamer enorm veel stof aan. Zal wel door de droger komen. Verder heb ik deze week alleen de slaapkamer als speciaal project staan. Daar staat al een hele poos een kratje waar ik me aan erger. Die erger-energie moet ik maar eens omzetten in opruim-energie en bovendien staat er ook een crosstrainer, die nu als een soort dressboy door L wordt gebruikt, maar waar ik natuurlijk elke dag een poosje op zou moeten bewegen. Maar zo’n dag is zo snel om, helaas.

De nieuwe pc

Gepost op in Categorie: computers · Reageer

Vrijdag even snel de nieuwe pc al uitgepakt, zondag aangesloten en maandag alweer bij paradigit. Het opstarten ging de eerste keer niet goed. Het beeld bleef staan op ‘no video input’.  Dus de kabel in de andere ingang en computer weer opgestart. Nu beeld, maar windows wou niet opstarten. Een zwart scherm met de magische woorden Microsoft Cooperation was het enige wat te zien was. Dus weer een reboot. Nu wat verder, maar er was iets met windows, dus herstel. Op 99% computer hangt, dus weer herhalen. En dat ging tot 98% en toen hadden zowel de pc als ik er genoeg van. Gisteren was ik na 4 uur paradigit weer thuis. Optimistisch weer de pc aangekoppeld maar na 5 minuten was alles weer bevroren. Dus nu heb ik hem daar maar gelaten. Nu weer gewoon aan het werk op de oude pc en met natuurlijk een vreselijke pijn in mijn rug, want pc naar beneden sjouwen, weer naar boven, weer naar beneden, naar de auto, van auto naar paradigit en weer terug en weer enz enz. Maar goed. Hij staat nu daar en wordt helemaal nagekeken. Gelukkig wilde hij daar ook niet opstarten. Kwam daar vriendje Jan nog tegen, die daar ook vaste klant is geweest van de TD. Die moest natuurlijk lachen, want ik hád nooit problemen met nieuwe computers en zo. Gesnapt. Heeft ook een voordeel dat hij weer daar staat. Hoef ik er hier niets aan te doen en kan ik dus gewoon werken. Maar ik had dat zo graag op mijn nieuwe pc gedaan 😉

Sinterklaas hebben we weer gehad

Gepost op in Categorie: Allerlei · Reageer

We zijn weer thuis, het weekend met de familie is weer overleefd. Het was zelfs erg gezellig. Dankzij een noodkreet van mij en een kennelijk ook nog spoedberaad elders, was ook het surprise deel kort en overzichtelijk. Ik had geroepen dat we het niet te gek moesten maken met surprises in meerdere delen allen voorzien van ellenlange gedichten en kennelijk had men ook bedacht dat het wellicht beter was om de kleine kinderen ’s middags al hun cadeaus te geven. Wat even een kwartiertje ontzettend verwennerij was, want ja van papa en mama, oma en opa en ook nog eens alle ooms en tantes een groot cadeau – dat is niet mis. Daarna lekker eten, kleine kids naar bed, en surprises voor de rest. Om 11 uur waren we al klaar en konden we gewoon gezellig babbelen. Geen scheve gezichten en iedereen te vreden. Jammer dat we vanochtend wakker werden met klote weer, zeker nadat het gisteren zo lekker was. Maar dat mocht te pret niet drukken. Gelukkig hoefde ik niet naar huis te rijden en kon ik lekker tegen die regenruit aankijken. Straks niet koken, maar de resten chinees van gisteren warm maken en dan met 4 op de bank voetbal kijken. Het zit er weer op.

De ’taken’ voor volgende week

Gepost op in Categorie: Leven met ADHD · 3 Reacties

Ik heb natuurlijk weer een aantal aandachtspunten/werkafspraken van de adhd-groep. Ofwel, de afspraken die ik daar met mezelf maak.

  • huishouden bijhouden vanaf maandag volgens de kaatmossel methode
  • kleine kamertje weer opruimen (was surprisemaakkamer)
  • nieuwe computer uitpakken en software installeren
  • als software erop staat, image maken voor backup
  • elke dag bewust iets aan beweging doen (dansmat, crosstrainer, end fietsen)
  • werkkamer opgeruimd houden

Lijkt me voldoende voor de komende week. Via Kaatmossel komen daar natuurlijk nog de dagtaken bij

Dinsdag: keuken en al die andere taken

Gepost op in Categorie: Huis, tuin en keuken · Reageer

Vandaag, dinsdag, is het keukendag. Nu heb ik eigenlijk wel wat anders te doen, dus ik werp een blik in mijn keuken. Ziet er goed uit. Tijdens het koken zal ik wel even een doek over de deurtjes halen en de rest kan er nog wel mee door. En gisteren heb ik de vloer daar al gezogen. Is natuurlijk niet zoals het zou moeten, maar ja, om 8 uur kwam een man van de Oxxio mijn meters vervangen en daarna had ik de moeder/opvoedkring. En natuurlijk moet er nog gewerkt worden. En aan surprises werken natuurlijk, want gisteren ben ik nog echt ver met de surprise gekomen. Dus ik geef mezelf een schop onder mijn kont, ga uit de klooimodus en zorg ga vandaag en morgen het volgende lijstje afwerken:

  • Surprise 1 af (die van manlief en daar ben ik al een eind mee) hij is echt heel mooi geworden. Foto’s na het weekend ivm niet weten of er toevallig familieleden meelezen (volgens mij niet, maar anders is wél de verrassing eraf)
  • Surprise 2 af (het idee is er, een opzet ook al en nu gewoon gaan uitwerken – het is tenslotte maar een surprise)
  • Gedicht schrijven
  • Appeltaart bakken voor donderdag
  • Etiket maken voor wijnfles voor donderdag
  • Badkamer en wc schoonmaken
  • laatste was draaien en wegwerken
  • slaapkamer opruimen (kratje en tas opruimen en mijn kastje even afnemen) en zuigen
  • werkkamer opgeruimd houden (begint er een beetje bij in te schieten)
  • en natuurlijk nog werken

De weektaak

Gepost op in Categorie: Huis, tuin en keuken · Reageer

Ook deze week natuurlijk tussen de bedrijven door weer Kaat Mossel. Vandaag was de woonkamer aan de beurt, en de administratie. Oké, ik ben met een vochtige doek overal zo’n beetje langs geweest in de woonkamer en ook de stofzuiger heb ik achter mij aangetrokken (terwijl hij aanstond, jaja). Maar daarna trok de computer toch weer erg hard. Maar wel een was in de machine, en weer in de droger en weer in de kast. En een volgende voor hetzelfde ritueel. Die zit nu nog in de droger. En een groot deel van de ene surprise af, want dat was toch eigenlijk wel mijn hoofdtaak van vandaag. Hopelijk kom ik vanavond nog een eindje, hoewel ik nog niet echt inspiratie heb. En anders morgenmiddag. Morgenochtend ben ik weer op pad. Ik denk dat ik mijn doosjes en zo maar mee naar beneden neem. Volgens mij is een programma als Project Catwalk wel inspirerend genoeg. Als het maar gaat lijken op wat het moet voorstellen 😛

Staking

Gepost op in Categorie: De kids · Reageer

Scholieren staken, vandaag weer en ook in Ede is het weer raak. Ze houden huis in winkels en ik hoor dat de winkels in het centrum de deuren al gesloten houden. De oudste zit in de vierde en heeft vrijdag ook meegedaan. Van hun school naar de andere scholen in Ede en dan met de hele groep naar het gemeentehuis. Discussie hier in huis, want ik ben er van overtuigd dat hij zich niet laat meeslepen en niet gaat meedoen met het vernielen van dingen. Meelopen, meeroepen enzo, ja, maar dingen vernielen, nee! Ik heb de overtuiging dat wij hem voldoende hebben meegegeven om hier afstand van te nemen. Hij is spontaan, maar in zijn hart net zo’n schijterd als ik, of wellicht met net zo’n geweten als ik. Ik kon ook meedoen, maar iets kapot maken van een ander, voor de lol?? Nee, dat deed ik niet, dat durfde ik ook niet, bang voor de gevolgen die dat zou hebben. Ik liep daarvoor weg. Ik heb meegedaan, begin tachtiger jaren, met de bezetting van het hoofdgebouw in Wageningen. Ik heb er geslapen (in de kamer van de rector magnificus nogwel) en meegewerkt aan de nieuwsbrief, maar altijd bewust dat ik ergens was waar ik niet mocht zijn en zeker bewust dat mijn aanwezigheid daar geen gevolgen mocht hebben, dus niets doen wat je niet kon terugdraaien, zoals iets kapot maken. En ik heb het gevoel dat ik mijn kind genoeg ken, om te weten dat hij wat dat aangaat net zo in elkaar steekt als ik. L. is daarvan minder overtuigd. ‘Je weet niet hoe is zich gedraagt binnen de groep en je weet dus ook niet in hoeverre hij zich laat meeslepen’. Tja in het voetbalveld kan hij ook opeens kwaad worden, maar dat is meer omdat iemand hem dan voortdurend loopt te etteren en daar kan hij slecht tegen. Ik geloof in zijn gedrag, tot het tegendeel is bewegen. Mijn zoon sloopt geen dingen van anderen. En ik hoop met heel mijn hart dat ik inderdaad gewoon gelijk heb.

Slapen

Gepost op in Categorie: Lijf en leden · Reageer

Twee dagen geleden had ik genoeg van mijn dikker wordende lijf. Het snoepen laten staan vind ik moeilijk. Een beetje moet toch kunnen? Dus de andere oorzaak, de anti-depressiva, waar ik goed van ga slapen, maar eens laten staan. Dat was twee nachten geleden. Gevolg: twee nachten niet goed geslapen en gisteren in bed gelegen met beelden in mijn hoofd van donker, een eenzaam figuur en een aanstormende trein. Niet goed dus. Ik krijg dat beeld niet uit mijn hoofd als het even wat minder gaat. Hoe eenzaam moet zij op dat laatste moment zijn geweest. Met alleen de lichten van de overgang en de lichten van de aankomende trein. En dan maak je de stap, die allesbeslissende stap, waar geen weg meer mee terug is. Schrik je dan wakker, wil je nog terug, kom je in die allerlaatste seconde toch weer tot de realiteit? Maar dan is het klaar. Piepende remmen van de trein en verder donker. Totdat er blauwe zwaailichten komen en er overal mensen lopen met zaklampen, zoekend naar.. ja naar wat. Niet aan denken. Laatje open, pil uit verpakking en doorgaan met dit leven. Dan maar een kilootje erbij, maar die gedachten, die gedachten moet het hoofd uit.

Surprises

Gepost op in Categorie: Allerlei · Reageer

Het moet weer gebeuren, het maken van surprises. Gelukkig zijn de jongens nu oud genoeg om het zelf te regelen, hoewel ze nog regelmatig binnenkomen met vragen en suggesties, vooral de jongste. L. is er niet zo goed in, vind het daarom ook niet leuk. Aan mij dus de taak om het geheel der suprises een beetje te regelen, want de rest van de familie doet ook zijn best, dus van onze kant moet ook wel iets met wat aandacht komen. Dus vanmorgen hard aan de surprise van L gewerkt. Daar had ik wel een idee van hoe het zou moeten worden en ik moet zeggen dat dat goed gelukt is. Geen foto’s of beschrijvingen. Je weet maar nooit welk familielid opeens de weg naar dit log gevonden heeft. Maar nu moet ik aan mijn eigen surprise beginnen. Het idee hiervoor zit al weken in mijn hoofd, ook hoe het dus ongeveer zou moeten worden. Alleen hoe ik het moet gaan maken…. het begin.. dat is nog ff lastig. Ben ik eenmaal bezig, dan ben ik niet meer te stoppen, maar ja… dat begin. In ieder geval heb ik de tafel in het kleine kamertje al bedekt met een oud plastic tafelkleed, staat de kist met schilderspullen er ook en de kwasten, ga ik er zo al de verzamelde doosjes brengen en dan is er eigenlijk niets wat mij nog tegen zou moeten houden. Eerst ga ik maar eens een groot papier maken met daarop ‘het hoeft niet perfect – het gaat om het idee’ en dat hang ik op het prikbord boven de tafel. En dan nog gaan zitten op het gedicht. Want ook daar heb ik altijd wel een idee voor…..

Dansmata 2

Gepost op in Categorie: Lijf en leden · Reageer

Goed, in het kader van… even een spelletje op de dansmat. Gisteren moeten ontdekken dat K me al voor is. Die doet dat even. Die heeft gelijk door wanneer hij op de peilen moet stappen en vergist zich daar amper in. Tijd voor een inhaalslag onder schooltijd. Dus hup dat ding aan de computer en 1 keer alles uitspelen. Dus net zolang tot ik geslaagd ben. Dat valt nog best wel tegen. Maar goed, met de spierpijn nog in mijn benen van gisteren toch 1 nummer de tweede keer helemaal uit kunnen spelen. Stelt niets voor en toch buiten adem. Echt tijd voor meer beweging dus. Instellen op twee keer per dag toch wel een keer op de dansmat en tussendoor nog een keer10 minuten op dat wiebelloop ding. Voor de conditie, maar zeker ook in de strijd tegen de opkomende kilo’s.

Kilo’s

Gepost op in Categorie: Lijf en leden · 2 Reacties

Ze hadden me al gewaarschuwd, de mensen van de ADHD-groep. Van remeron kom je kilo’s aan. Volgens de psych zou dat wel meevallen, want ik slikte ook ritalin en daar val je mee af (nou ja , in het begin – het houdt helaas een keer op). Maar volgens mij valt dat tegen, die opheffing van de ritalin. Want het is natuurlijk wel december en ik snoep natuurlijk best wel een keertje, maar niet meer (denk ik) dan normaal en toch heb ik het idee (gelukkig zijn de batterijen van het kreng leeg en kan ik even nergens nieuwe vinden) dat er meer kilo’s zijn bijgekomen dan ik zou willen. Dus maatregelen zijn nodig, want gisteren verknalde ik de rits van een rokje in een poging hem over mijn dikkere dijen heen te krijgen. Mijn mooie persjas van de voetbal heeft gelukkig een dubbele rits (zo één die ook van onder naar boven open kan, zodat ik de jas onder open kan laten en hij niet al te strak om mijn kont zit en dat terwijl hij toen ik hem paste redelijk ruim was). Maar verder zit mijn altijd te ruime broek strak, zitten mijn slipjes niet meer lekker en pas ik nog maar net in mijn maillots.
De eerste maatregel zal zijn het stoppen met de remeron en kijken of ik lekker blijf slapen en natuurlijk méér bewegen (hup die dansmat in de aanslag) en ietsje minder snoepen. En even batterijen zoeken en heeeel stiekem even op dat kreng gaan staan. Voor de schrik – voor de wetenschap dat het meer is dan ik zou willen hoef ik het niet te doen. Dat voel ik gewoon aan alles.

Bericht uit het hiernamaals

Gepost op in Categorie: Allerlei · Reageer

Vanavond hebben we vergadering van de kledingbeurs. Ik open nog even het mailtje met de notulen en de agenda, zodat ik dit even kan uitprinten. De notulen is al een poosje geleden geschreven: “Allemaal veel plezier op de beurs, Jacqueline”.
Zij had helemaal geen plezier meer, zag tegen alles op. Een week na de beurs hebben we afscheid van haar moeten nemen. Ze was uit het leven gestapt. En nu opeens haar notulen nog. Veel plezier… Dank je Jacqueline. Ik hoop dat je nu rust hebt.

De dansmat is binnen

Gepost op in Categorie: Lijf en leden, Werk · 2 Reacties

Kinderen moeten meer bewegen, want ze worden te dik. Niet alleen kinderen, denk ik dan, ook dit mens merkt dat zij een zittend beroep heeft in een bedrijf aan huis. Maar goed. Op de grote cursus dag van de Women on the Web maakte iemand mij attent op de dansmat. Dat is iets voor Kids en zo dacht ze. Dus ik gezorgd dat ik een dansmat in huis kreeg, want alles wat ik op Kids en zo bespreek moet natuurlijk door mij én door de doelgroep ‘gekeurd’ worden. Dus ligt hij op mijn bed, straks sleep ik de laptop die kant op of even meten, maar misschien past hij net achter mijn computer, maar dan moet ik niet met de armen zwaaien, anders gaat het fout. Ik ga dus even wat hersengymnastiek doen, met voetenwerk.
Later meer 🙂

Rubrieken

Archief