Katootjes krabbels

We zijn weer over de drempel. Na heel gezellig het oude jaar te hebben uitgeluid, zijn we ook weer zeer gezellig het nieuwe jaar in gegaan. We hebben een leuk cluppie bij elkaar. Het was even stressen, want ik had de traditionele oliebollenbaktaak. Dat ik mijn taak goed volbracht heb bleek wel deze morgen. Er werd nog gevochten op de laatste bollen en gisteren zaten de meeste buiken al vol voordat we aan het ‘echte’ eten begonnen. Iedereen was al heerlijk aan de bol en aan de flap geweest.
Het is altijd spannend zo’n avond, want ongemerkt eet je van alles door elkaar en heb je niet in de gaten dat jij het bent die alweer een glas leeg hebt. Maar ik had het goed in de peiling, waardoor ik mij vandaag weer monter en fris voel. En nu gaan nadenken over de goede voornemens 😉

Het nieuwe jaar is in aantocht. Tijd voor traditie. De mannen zijn aan de wandel (lekker weer uitgekozen) en ik sta onder de afzuigkap oliebollen te bakken. Hoop kranten op het fornuis (scheelt weer poetsen) en bakken maar. Vroeger deed ik het buiten, maar volgens schoonmama worden de bollen daar erg olieachtig van, door de kou. Dus nu binnen. Ik weet niet of het scheelt, maar ik kan hier iig wel de radio horen en die staat natuurlijk op de top 2000.
De eerste bol al geproefd en ja hoor – zout vergeten. Ik weet niet of je dat achteraf nog door het beslag kan roeren. Ik neem het risico maar niet. Maar met veel suiker proef je daar echt niets van. Volgend jaar beter 😉

Het is midden in de nacht als ik wakker word van getik. Ik luister en realiseer me dat ik luister naar het geluid van vallende druppels en wil in de slaapkamer. Ik zoek mijn bril en ga op onderzoek uit. In de hoek van de kamer is de verwarmingsketel en die heeft wel vaker wat gelekt. Als ik bij de ketel op zoek ga, voel ik een druppel op mijn rug vallen. De dakkapel lekt. Ik zet er een schaaltje onder en kruip weer in bed. Morgen zien we wel verder.
Maar dan hoor ik nog een druppel vallen en nog één en ik merk dat zij dichtbij vallen. Deze keer op mijn dekbed. Weer het licht aan en overal zie ik druppels vallen. Ik ben moe, schuif wat meer naar de zijde van manlief en probeer wat te slapen, wat slecht lukt met het geluid van al die drupppels.
In de ochtend kruip ik op de vliering en merk dat er overal natte plekken zijn. Er is ook een plek waar het echt nat is. Ik stop daar kluwes steenwol tussen, zuig het allemaal schoon en besluit over een paar dagen weer te kijken.
Ik denk (en hoop) dat het de opgewaaide sneeuw van gisteren is, die onder de pannen is gejaagd en nu begint te smelten. Klinkt mij zeer logisch en anders hebben we denk ik een probleem.
Maar dat komt volgend jaar dan wel.

Hij is het raam nog niet uit, maar ligt er wel vlakbij. Ik was het zat. Elke keer was ik heerlijk aan het tikken, bleek weer dat de helft van de tekst er niet op stond. Bij gewone tekst zie je dat nog, maar ook paswoorden waren lastig. Dus toen ik voor heel iets anders bij het Kruidvat kwam, zag ik daar een betaalbaar Trust toetsenbord, draadloos, en die ligt hier nu onder mijn handen. Hij tikt opzich ook lekker, maar heeft toch ook problemen met mijn tiksnelheid (dat zal het waarschijnlijk zijn) en hij heeft een hekel aan hoofdletters, want die doettie zo af en toe niet.
Verder is het een verademing, want bijna alles komt weer op het scherm. En zoonlief keek al naar het oude toetsenbord. Of hij daar vanaf zijn bed mee kon computeren? Ik denk dat het binnenkort beneden op een tafel ligt. Hij tikt langzamer en wat meer nadrukkelijk. Daar komt het vast helemaal goed.

Ik had voor vandaag van alles op de planning staan. De adminstratie moet nodig worden bijgewerkt en bovendien loopt het al bijna tegen 2006, dus de bestanden voor volgend jaar moeten ook een beetje op orde. Iemand wil nog een nieuwe site, dus daar moet ik creatief en vol inspiratie aan werken. Er zijn nog mensen die bedelen om een factuur en zijn er nog van die dingen als de was en de rest van het huishouden.
Maar toen had ik even geen rekening gehouden met het log. Na de verhuizing deedtie het niet en na een hoop gerommel nog niet.
Dus dan alles eraf en opnieuw erop. Ja, dat werkte. En toen vol goede moed omzetten naar WordPress en na lang zeuren werkte dat ook. Toen waren we inmiddels al bijna een dag verder en toen kon ik opeens niet meer inloggen. Toen het buiten alweer donker was lukte dat uiteindelijk ook en toen kon ik zo’n leuke template erop los laten.
Nu alleen nog alle krabbels en babbels nalezen, want elke ‘ in de tekst en in de code is opeens vergezelgd van een /. In de tekst een beetje storend, maar in de codes funest. Geen foto’s die meer spontaan in beeld komt en de links in de tekst laten het ook afweten. Maar dat zijn de kleine ongemakken nog maar. Ik hoop dat we het ergste gehad hebben.

Na wat gestress en wachten op een mailtje heb ik gewoon alles er maar af gegooid en opnieuw geinstalleerd. Weg met de layout, maar dat komt wel weer. Eerst moet alles maar gaan werken. En dan nog het omzetten naar WordPress. Dat zou moeten lukken, maar dat doet het natuurlijk niet. Wet van Murphy vandaag? gewoon maar weer in bed kruipen??
Ik krijg er wel zin in, want ik vind het ook nog eens koud.

De verhuizing is een feit. Alles zou nu netjes op de nieuwe server moeten staan. Maar de database is kennelijk even een ander verhaal. Elke keer als ik weer op het weblog klik, zie ik een heleboel codes. Ligt het aan mij, ligt het aan de nieuwe server?? De database is er, maar alleen te benaderen via een tool van de provider. Zet ik de tool op mijn eigen domein, dan werkt het niet. Wat mij het idee geeft dat het daar ergens zit. Ondertussen zit ik zonder log. Ik kan wel schrijven, maar niet lezen. En misschien zelfs niet eens schrijven en doe ik dit voor niets. Hopelijk komt er vandaag een oplossing. Hulp binnen 24 uur. Nog even zeer ongeduldig wachten dus.

Ik kijk naar de klok rechtsonder in het scherm. Oeps, zo laat al, dan moet er nodig gekookt worden. Er komt nog een mail binnen en ik bekijk nog even een website en werp weer even een blik op het klokje. Is het zomaar een uur later….toch een beetje verslaafd?