Sentimenten

Langzaam aan ben ik al onze videobandjes aan het digitaliseren. Gelukkig doet onze oude camera het nog steeds. We hebben een nieuwe digitale omdat deze wat onbetrouwbaar begon te worden, maar hij laat me nog steeds niet in de steek. Dus bandje erin, via de tv-kaart opnemen, een beetje editten in Pinnacle en dan op DVD. Omdat L toch steeds weg is kan het opnemen op zijn computer. Het geluid zacht op de achtergrond, zodat ik de voortgang een beetje in de gaten kan houden. We zitten nu zo’n 11 jaar terug, 1995. K. is net geboren en M. is 3 en continu aan het babbelen. Een klein propje met een bolle toet. Lijkt in bijna niets meer op de steeds langer wordende slungel. Het enige herkenbare is het sabbelen. Zodra hij de kans krijgt, steekt hij nog steeds heerlijk twee vingers in zijn mond en kan er dan nog net zo dromerig bij kijken.