We zijn een paar dagen verder in een roerige tijd. Qua werk is het ontzettend onrustig en als je dan toch ook niet lekker in je vel zit is de focus ook direct weg. Waar ik in januari beetje bij beetje mijn rust vond is en weer kon focussen op mijn werk, is de onrust weer en de focus weer wat minder. En vandaag kwam het helemaal als een blok binnen. De nachten dat ik wakker lig, het onrustige werk en het niet meer weten waar ik aan toe ben. om rust te krijgen kon ik maar 1 ding doen…. vragen…. en er kwam geen antwoord, wat dus een antwoord is, het blijft stil. Het bericht dat ik dacht te begrijpen vertelde kennelijk niet dat wat ik er in las. Ik ben moe, ik heb het koud, voel me eenzaam.. maar we gaan weer verder. Ik weet waar ik aan toe ben.. de stilte zegt genoeg. En ik weet dat de stilte er is omdat het niet anders kan, dat voel ik.. en eens zal er een einde aan de stilte komen en ik hoop dat de dag snel komt. Maar hij zal komen als de tijd er voor is…. maar oh.. wat zou ik graag gewoon weer heerlijk het gesprek aan gaan en horen hoe het gaat en heerlijk luisteren naar muziek, fietsen naar de grift…. gewoon normaal weer vrienden willen te zijn. Maar nu is het kennelijk toch de tijd nog niet.
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.