ik kijk televisie, of liever.. ik bankhang wat met mijn laptopje en op de achtergrond staat de televisie aan….ik kijk met een half oog. Ik zie twee mensen… eentje streelt de ander in het gezicht.. liefdevol, teder… en zo komen er hier en daar nog wat beelden voorbij. En ik voel dat ik heimwee heb… heimwee naar die tedere momenten. Ze kunnen er zo weer zijn, maar toch ook weer niet. Ik mis ze, ik verlang er naar, ik voel me eenzaam. Het zijn de momenten die me vorig jaar zo hebben wakker geschud, die ik diep in mijn hart koester. Momenten waar ik zo naar kan verlangen. Dan hoop ik dat de achterdeur hier open gaat en ik voetstappen hoor, dat ik naar achter kan lopen en in een paar stevige armen kan springen en daar lang kan blijven. Maar het kan nog wel even duren voordat die voetstappen weer door de achterdeur binnen komen. En dan zal daar even de knuffel zijn als begroeting en zullen we de avond als goede vrienden doorbrengen. Toekomstmuziek… droom… ik hoop ooit werkelijkheid. Want zoals vaker gezegd…. ik geniet van de momenten in het zwembad, maar het is zo kort, er kan zo weinig gepraat worden en oh… ik zou zo vreselijk graag een avond gewoon even heerlijk met hem willen bomen, over van alles en nog wat.. over communicatie, over praten, over liefde, over ons, over muziek, over weet ik wat… maar gewoon met een wijntje op de bank, een knabbel die prikkelt op de tong…..samen…. als vrienden…..
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.