Ik breng de jongste even naar school. Op het plein ben ik hem natuurlijk kwijt, die loopt direct naar zijn klasgenootjes. Als ik met zijn juf sta te praten komt hij bijna huilend naar mij toe. Een jongen, van wie hij dacht dat het toch wel een vriendje was, geeft een feestje en heeft uitnodigingen uitgedeeld. Bijna alle jongens zijn uitgenodigd, alleen hij en een jongen die er in de klas een beetje uitligt, niet. Het is niet de eerste keer dat deze jongen hem niet uitnodigt. Ook al spelen ze al jaren samen in het voetbalteam en ook al zitten ze naast elkaar in de klas. Ik snap het niet, de juf snapt het niet, hoe moet hij het dan wel snappen. En dit jaar neem ik mij voor om eens niet het voorbeeld te geven en ook die kinderen toch uit te nodigen. Dit jaar gaan we gewoon iets leuks doen met kinderen die hem wel zien zitten.
Reacties
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.
Ach wat triest.
En wat een treurige herkenning.
Ik was ook vaak het niet-uitgenodigde meisje – hoe mijn moeder ook haar best deed mij populair te maken.
@Jeanne: ik denk dat het dat voor mij ook zo triestig maakt – die herkenning. Mijn vriendinnetje was gelukkig heel populair en zorgde er regelmatig voor dat ik wel uitgenodigd werd. Helaas heeft hij zon vriendje niet.